Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/19625 E. 2015/31564 K. 07.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/19625
KARAR NO : 2015/31564
KARAR TARİHİ : 07.12.2015

Tebliğname No : 11 – 2012/111260
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/12/2011
NUMARASI : 2009/1693 (E) ve 2011/567 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

TCK’nun 62. maddesinin uygulanmaması yönündeki mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 gün ve 2008/25-13 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK’nun 231/6-c madde ve bendinde işaret olunan zarar kavramının; kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, zarar koşulunun ancak zarar suçlarında dikkate alınması gereken bir unsur olduğu, somut olayda; suça konu sahte çekin bankaya ibraz edilmesi ve banka tarafından çekin sahte olduğunun anlaşılarak herhangi bir ödemede bulunulmaması karşısında, hükümde katılanın ne şekilde somut zarara uğradığı gösterilmeden ve engel teşkil eden sabıka kaydı da bulunmayan sanık hakkında, yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Hükmolunan iki yıl hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 51/7. maddesi uyarınca ihtarat yapılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.