Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/18789 E. 2015/31250 K. 25.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18789
KARAR NO : 2015/31250
KARAR TARİHİ : 25.11.2015

Tebliğname No : 11 – 2012/161009
MAHKEMESİ : Malatya 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/04/2012
NUMARASI : 2011/562 (E) ve 2012/294 (K)
SUÇ : Başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma, Resmi belgede sahtecilik

I- Başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş
olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II – Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1- Sanık hakkında, sahte sürücü belgesi düzenlediğinden resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında; dosya kapsamında bulunan suça konu belge üzerinde heyetimizce yapılan gözlemde, sürücü belgesinde bulunması zorunlu olan soğuk mühür izinin fotoğraf üzerinde bulunmadığının ve fotoğrafın düzensiz şekilde yapıştırılmış olduğunun tespit edilmesi nedeniyle belgenin aldatma kabiliyeti bulunmayıp suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2- 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.11.2015
gününde oybirliğiyle karar verildi.