YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18455
KARAR NO : 2014/19309
KARAR TARİHİ : 17.11.2014
Tebliğname No : 11 – 2012/117578
MAHKEMESİ : Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/01/2012
NUMARASI : 2010/25 (E) ve 2012/52 (K)
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
Sanıklar M.. Y.. ve S.. A..’ın D. Gıda Turizm İmsan ve Tic. A.Ş.’nin yönetim kurulu başkan ve yardımcısı oldukları, 2008 yılı hesaplarının yapılan denetiminde şirketin soruşturma dosyasında bulunan vergi inceleme raporunda ayrıntılı şekilde belirtildiği üzere yine aynı kişilere ait diğer şirketler arasında komisyon karşılığı olmaksızın ve satış faturalarının gerçek bir muamele ya da alışveriş olmadığı halde varmış gibi sahte fatura düzenlediklerinin ve kullandıklarının iddia olunması, 26.06.2009 tarih ve 2009-2245/52 sayılı vergi tekniği raporunda “A. İnş. San. Ltd. Şti., S. İnş. San. Ltd. Şti., Ç. Tıp Hizmetleri A.Ş., D. Gıda A.Ş. ve K. Özel Eğitim Öğretim A.Ş.”’nin ortaklarının aynı olduğu, bu beş şirketin fatura konusu kendi aralarındaki alışveriş dışındaki muhtelif demir alımının Yeni Türk Lirası ile 3.807.902,00 TL olup, A.İnş. San. Ltd. Şti. tarafından alındığı, fakat firmalarca düzenlenen fatura toplamının Yeni Türk Lirası ile 2.438.379.903,00 olduğu, fatura konusu malzeme bedellerinin ödenmesine ve nakliyesine ilişkin belge bulunmadığı, beş şirket yetkilisinin de, demir imalatlarının bulunmayıp kendi firmalarından temin ettikleri demirleri grup şirketleri içerisinde sattıklarını belirtmeleri karşısında,
Gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak biçimde belirlenebilmesi bakımından, belirtilen 5 şirketin defter ve belgeleri getirtilip D. Gıda Turizm İmsan ve Tic. A.Ş. tarafından 2008 yılında düzenlenen muhtelif demir içerikli faturaların usulüne uygun kayıt edilip edilmediği, ödeme ve nakliyelerin ne şekilde kim tarafından yapıldığı, 14/11/2002 tarihli ortaklar arasındaki iş bölümünün karar defterinde kayıtlı olup ticaret sicilinde ilan edilip edilmediği araştırılıp, 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-l maddesine göre vergi kanunları uyarınca düzenlenmesi gereken belgelerin sahte olarak düzenlenmesinin suçun oluşumu için yeterli olduğu ve bu belgelerin kullanılması ve vergi ziyaı doğmasının suçun unsuru olmaktan çıkartıldığı cihetle; CMK’nun 225. maddesi uyarınca hükmün konusu, duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, kamu davasının kaçakçılık suçu, vergi tekniği raporlarına ve mütalaaya uygun olarak 2008 takvim yılında “sahte fatura düzenlemek” ve “sahte fatura kullanmak” suçlarından açıldığı, düzenlemek ve kullanmak eylemlerinin birbirinden bağımsız ayrı suçları oluşturduğu da dikkate alınarak, sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerekirken eksik soruşturma sonucu yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.