Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/18418 E. 2014/62 K. 06.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18418
KARAR NO : 2014/62
KARAR TARİHİ : 06.01.2014

Tebliğname No : 11 – 2012/114883
MAHKEMESİ : Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/02/2012
NUMARASI : 2007/620 (E) ve 2012/38 (K)
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- 5271 sayılı CMK’nun 225. maddesi uyarınca hükmün konusu, duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, kamu davasının 11.09.2006 tarihli vergi suçu raporuna uygun olarak B. İnşaat Malz. Hır. … … Ltd. Şirketi yetkilisi olan sanığın, 2003, 2004, 2005, 2006 takvim yıllarında “sahte fatura düzenlemek” suçundan açıldığı, her bir takvim yılında işlenen sahte fatura düzenlemek fiillerinin birbirinden bağımsız ve ayrı kendi içerisinde teselsül eden suçları oluşturduğu, buna göre 2003, 2004, 2005, 2006 yılları ayrı ayrı değerlendirilip zamanaşımı hususu da gözetilerek sonucuna göre hüküm kurulması yerine 2004-2006 yılları arasında gerçekleştirilen sahte fatura düzenlemek eylemlerinin zincirleme şekilde işlenmiş tek suç kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması ve 2003 takvim yılında işlenen sahte fatura düzenlemek suçundan açılan kamu davası hakkında hüküm kurulmaması,
2- Vergi tekniği raporuna göre, en son 2003, 2004 ve 2005 Aralık ve 2006 Temmuz dönemlerinde KDV beyanında bulunması nedeniyle 31.12.2003, 31.12.2004, 31.12.2005 ve 31.07.2006 olan suç tarihlerinin gerekçeli karar başlığında eksik ve yanlış yazılması,
3- 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
4- 5237 sayılı TCK’nun 51/3. maddesi gereğince cezası ertelenen sanık hakkında belirlenecek olan denetim süresinin alt sınırının, mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
5- 4667 sayılı Kanunun 77. maddesi ile değişik 1136 sayılı Kanunun 164/son maddesi gereğince vekalet ücretinin katılan yerine vekiline verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.