YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18088
KARAR NO : 2014/3268
KARAR TARİHİ : 24.02.2014
Tebliğname No : 11 – 2012/125499
MAHKEMESİ : Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/02/2012
NUMARASI : 2010/117 (E) ve 2012/50 (K)
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
Sanıklar S.. A.. ve M.. Y..’ın K. AŞ.’nin yetkili temsilcileri oldukları, sanık S.. D..’ın ise 14/11/2002 günü yapılan iş bölümü gereği tüm muhasebe işleri, fatura kesme ve her türlü muhasebe işlerini tek başına ve danışmaksızın yapmaya yetkisinin bulunduğu, 2008 yılı hesaplarının yapılan denetiminde şirketin soruşturma dosyasında bulunan vergi inceleme raporunda ayrıntılı şekilde belirtildiği üzere yine aynı kişilere ait diğer şirketler arasında komisyon karşılığı olmaksızın ve satış faturalarının gerçek bir muamele yada alışveriş olmadığı halde varmış gibi sahte fatura düzenlediklerinin iddia olunması, 26.06.2009 tarih ve 2009-2245/47 sayılı vergi tekniği raporunda “A. İnş.San. Ltd.Şti., S. İnş.San.Ltd.Şti., Ç. Tıp Hizmetleri A.Ş., D. Gıda A.Ş. ve K. Özel Eğitim Öğretim A.Ş.”’nin ortaklarının aynı olduğu, bu beş şirketin fatura konusu kendi aralarındaki alış veriş dışındaki muhtelif demir alımının 3.807.902,00 TL olup A. İnş.San. Ltd.Şti. tarafından alındığı, fakat firmalarca düzenlenen fatura toplamının 2.438.379.903,00 TL olduğu, fatura konusu malzemelerin nakliyesine ve ödenmesine ilişkin belge bulunmadığı, beş şirket yetkilisinin de demir imalatlarının bulunmayıp kendi firmalarından temin ettikleri demirleri yine kendileri içerisinde sattıklarını belirtmeleri karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak biçimde belirlenebilmesi bakımından, belirtilen beş şirketin defter ve belgeleri getirtilip K. Özel Eğitim Öğretim A.Ş. tarafından 2008 yılında düzenlenen muhtelif demir içerikli faturaların usulüne uygun kayıt yapılıp yapılmadığı, ödeme ve nakliyelerin ne şekilde kim tarafından yapıldığı, 14/11/2002 tarihli iş bölümünün karar defterinde kayıtlı olup ticaret sicilinde ilan edilip edilmediği, araştırılıp 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-l maddesine göre vergi kanunları uyarınca düzenlenmesi gereken belgelerin sahte olarak düzenlenmesi suçun oluşumu için yeterli olup bu belgelerin kullanılması ve vergi ziyaı doğması suçun unsuru olmaktan çıkartıldığı da gözetilerek sonucuna göre hukuki durumun takdir ve tayini gerekirken eksik soruşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.