Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/17771 E. 2013/17233 K. 20.11.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/17771
KARAR NO : 2013/17233
KARAR TARİHİ : 20.11.2013

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 21/06/2013 gün ve 2013/10422/40170 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10/07/2013 gün ve KYB.2013/237083 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmi evrakı kullanılamaz hale getirmek suçundan sanık Ö.. K..’in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 205/1. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Eskişehir Ağır Ceza Mahkemesinin 08/07/2008 tarihli ve 2008/262 Esas, 2008/330 sayılı kararının infazı sırasında, adı geçen hükümlünün 17/10/2012 tarihli dilekçesi ile kalan cezasını ev hapsi olarak tamamlama yönündeki talebinin kabulüne, hükümlünün cezasının konutta çektirilmesine ilişkin Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/10/2012 tarihli ve 2008/262-330 sayılı ek kararını müteakip, anılan ek kararın kaldırılması ve denetimli serbestlik kararı verilmesi için dosyanın İnfaz Hakimliğine gönderilmesine yönelik Cumhuriyet savcısı tarafından yapılan talebin reddine, kararın kaldırılmasına yer olmadığına dair aynı Mahkemenin 14/03/2013 tarihli ve 2013/344 Değişik İş sayılı kararına yönelik hükümlü tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/04/2013 tarihli ve 2013/270 Değişik İş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 110/4. maddesinin “Cezanın özel infaz usulüne göre çektirilmesine karar verilenler hakkında koşullu salıverilme hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemesine göre kalan cezasının tamamının konutta infazı gerekmekte iken, 105/A-3/b. maddesinin “Maruz kaldıkları ağır bir hastalık, sakatlık veya kocama nedeniyle hayatlarını yalnız idame ettiremeyen ve koşullu salıverilmesine üç yıl veya daha az süre kalan hükümlüler, diğer şartları da taşımaları halinde yararlanabilirler.” ve geçici madde 4. maddesinin “Bu Kanunun 105/A. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ve ikinci fıkrasında belirtilen altı aylık süre şartı ile birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen cezanın belirli bir süre infaz edilmesine ilişkin şart 31/12/2015 tarihine kadar uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemelerine göre ağır hastalık, sakatlık veya kocama halinin, Adli Tıp Kurumundan alınan veya Adalet Bakanlığınca belirlenen tam teşekküllü hastanelerin sağlık kurullarınca düzenlenip Adli Tıp Kurumunca onaylanan bir raporla belgelendirilmesi halinde cezasının hapis yatmaksızın denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilecek olması karşısında hükümlü lehine olduğu gözetilerek itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.10.2012 gün ve 2008/262-330 sayılı ek kararını müteakip, anılan ek kararın kaldırılması ve denetimli serbestlik kararı verilmesi için dosyanın İnfaz Hakimliğine gönderilmesine yönelik Cumhuriyet savcısı tarafından yapılan talebin reddine, kararın kaldırılmasına yer olmadığına dair aynı Mahkemenin 14.03.2013 gün ve 2013/344 Değişik İş sayılı kararına yönelik hükümlü tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.04.2013 gün ve 2013/270 Değişik İş sayılı kararının CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, gereğinin mahkemesince takdir ve ifasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 20.11.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.