YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16601
KARAR NO : 2015/30535
KARAR TARİHİ : 04.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2012/50121
MAHKEMESİ : Konya 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : Asıl karar: 21/12/2009 Ek karar: 04/08/2011
NUMARASI : 2009/384 (E) ve 2009/1309 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay’ın ilgili dairesi ve sanığın 29/07/2011 tarihli temyiz başvuru dilekçesi içeriği itibari ile eski hale getirme talepli olduğundan, mahkemenin hukuken geçersiz olan 04/08/2011 tarih, 2009/384 Esas ve 2009/1309 Karar sayılı temyiz isteminin reddine dair ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede gereği görüşüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13/03/2012 tarih, 2011/6-386 Esas ve 2012/99 Karar sayılı kararında belirtildiği gibi, yoklukta verilen hükme ilişkin olarak temyiz süresinin, sanığın bu hükmü usulüne uygun olarak öğrenmesi yani tebliğle işlemeye başlayacağı açık olduğundan, bildirimde ayrıca “tefhim ve tebliğ” denilmesinin, sanık açısından yasa yolu süresinin tebliğ ile işlemeye başlayacağı gerçeğini değiştirmeyeceği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/02/2012 tarih, 2011/2-401 Esas ve 2012/39 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere; başvuru şekli gösterilmemiş veya yanlış gösterilmiş olsa dahi temyiz sürelerinin işleyeceği ve süreden sonra yapılan temyiz başvurusunun kabul edilmeyeceği, zira, belirtilen sürede yanlış mercie, başvuruda bulunulması halinde bu yanılma, 5271 sayılı CMK’nun 264. maddesi kapsamında değerlendirileceğinden, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağı cihetle tebliğnamedeki temyiz talebinin süresinde olduğunun kabul edilmesi gerektiğine ilişkin düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yokluğunda verilen ve 20/02/2010 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmün yasal süresinden sonra 29/07/2011 tarihinde sanık tarafından temyiz edildiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 04/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.