YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16493
KARAR NO : 2015/29139
KARAR TARİHİ : 05.10.2015
Tebliğname No : 11 – 2012/88866
MAHKEMESİ : Gaziantep 12. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/01/2012
NUMARASI : 2011/178 (E) ve 2012/28 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
Sanık hakkında M.. Ç.. adına sahte bono düzenlemek iddiası ile yapılan yargılamada; sanığın dava konusu senedi Malatya’da halı sattığı M.. Ç.. isimli şahıstan aldığı ve Malatya’da aynı isimli üç müşterisinin bulunduğu, senedi hangisinden aldığını bilemediği ve M.. Ç..’e ulaşılmasını sağlayan telefon numarası ve adresin bono üzerine sonradan yazıldığını savunmasını doğrulayan herhangi bir delil bulunmaması nedeni ile mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş ve mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmama gerekçesinin CMK’nun 231/6-a maddesinde belirtilen objektif unsur yanında “mahkemece, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılmaması” şeklindeki subjektif kriter değerlendirilerek karar verilmiş olması karşısında tebliğnamedeki bu hususlara yönelen (1) ve (2) numaralı bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden, fıkranın tamamını kapsar biçimde yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı; sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebelerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki TCK’nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin paragraf hükümden çıkartılarak yerine “TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yeralan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” şeklinde bir paragraf yazılmak suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.