Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/15919 E. 2015/30439 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/15919
KARAR NO : 2015/30439
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 11 – 2012/92641
MAHKEMESİ : Ayvalık 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2011
NUMARASI : 2011/263 (E) ve 2011/349 (K)
SUÇ : Özel belgede sahtecilik

Suça konu abonelik sözleşmesi üzerinde yer alan bayi kodunun ve kaşenin sanığın sahibi olduğu işyerine ait olması, sözleşmenin alt bayide düzenlenip gönderildiği savunmasına rağmen suç tarihi itibari ile çalışılan alt bayilerin delillendirilememesi ve sözleşmede de bu hususta bir kayıt bulunmaması, sanığın zaman zaman sözleşmelere imza attıklarına dair ikrarı, diğer sanık Ç.. K..’ın kendilerine söylenen çalışma şartlarına göre işlem yaptıkları savunması karşısında; sanığın mahkumiyetine karar veren mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamadeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Hükümden sonra 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki “Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz” ve 5. fıkrasındaki “Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz” hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilerek, sanığa ön ödeme önerisinde bulunulmasından sonra sonucuna göre hukuki durumunun takdirinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.