Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/15465 E. 2015/30520 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/15465
KARAR NO : 2015/30520
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/384069
MAHKEMESİ : Kaynarca Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/07/2011
NUMARASI : 2009/20 (E) ve 2011/67 (K)
SUÇ : Nitelikli hırsızlık, resmi belgede sahtecilik

I) Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı bir sebebin bulunmadığı, azaltıcı sebebin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı
gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II) Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen karara karşı temyiz itirazlarına gelince;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.04.2014 gün ve 2013/11 – 397 – 2014/202 sayılı kararında açıklandığı üzere, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nun “Kamu güvenine karşı suçlar” bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak
düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan “resmi belgede sahtecilik” suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğuda gözetilerek; alacaklıları farklı olan iki ayrı icra dosyası üzerinden aynı araçlara haciz konulması üzerine sanığın 27.06.2008 tarihli haciz kaldırma yazılarını 30.06.2008 günü trafik tescil şube müdürlüğüne teslim ettiği olayda, tek bir resmi belgede sahtecilik suçunun oluşacağı, birden çok sahte belgenin düzenlenmesi/kullanılması olgusunun 5237 sayılı TCK’nun 61. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesi sırasında nazara alınabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde iki ayrı resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurularak fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
04.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.