Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/1525 E. 2014/20731 K. 03.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1525
KARAR NO : 2014/20731
KARAR TARİHİ : 03.12.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/229197
MAHKEMESİ : Küçükçekmece 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/03/2010
NUMARASI : 2009/591 (E) ve 2010/265 (K)
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet

Sanığın, 31.07.2008 tarihli tutanakta istenen defter ve belgeleri kaybettiğinden bahisle ibraz edemediğini savunması karşısında; süreklilik gösteren dairemizin kararları ve Ceza Genel Kurulunun 23.11.1999 gün ve 1999/11-273/288 sayılı içtihadında açıklandığı üzere, bu durumda ödevliye tebligat yapılması zorunluluğu bulunmadığı gibi tebligat yapılması halinde ise usulüne uygunluğunun aranmayacağı cihetle yüklenen defter ve belgeleri gizlemek suçunun tüm yasal unsurları itibariyle oluştuğundan ve kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine vekalet ücretine de hükmolunduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bu hususlara ilişen bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan vekili ile sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- Yüklenen defter ve belgeleri gizlemek suçunun suç tarihi itibariyle kanunda öngörülen cezasının alt sınırının 1 yıl hapis olduğu nazara alınmadan yazılı şekilde eksik ceza tayini,
2- Dosya içeriğine göre; 2004, 2005 ve 2006 takvim yıllarına ilişkin defter ve belgelerini vergi incelemesine esas olmak üzere vaki istem üzerine merciine teslim etmediğinden bahisle eylemine uyan 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/a-2. maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılan sanık hakkında düzenlenen vergi suçu ve inceleme raporlarında somut bir zarara yer verilmediği, ancak defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemesinden dolayı, geçmiş dönemlere ilişkin vergi beyanları yeniden hesaplanmak suretiyle, bu vergiler tarh edilerek, bunlara bağlı bir kısım cezalara hükmedildiği ancak bu vergi ve cezaların eylemden doğan zarar niteliğinde bulunmadığı, sanığın eylemi nedeniyle CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmasına engel oluşturabilecek somut bir zararın meydana geldiğinin kanıtlanamadığı gözetilmeden “hazine zararı giderilmediğinden” bahisle objektif ve subjektif diğer koşullar değerlendirilmeksizin yazılı şekilde CMK.nun 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekili ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.