Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2013/14403 E. 2015/31077 K. 19.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14403
KARAR NO : 2015/31077
KARAR TARİHİ : 19.11.2015

Tebliğname No : 11 – 2012/21701
MAHKEMESİ : Beypazarı Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/10/2011
NUMARASI : 2010/210 (E) ve 2011/249 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık

I-Sanıklar hakkında dolandırıcılık suçu yönünden verilen hükümlere ilişen temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılama, toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi, ONANMASINA,
II-Sanık C.. Y.. hakkında resmi belgede sahtecilik suçu yönünden verilen hükme ilişen temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Suça konu sahte belgeleri farklı zamanlarda düzenlendiği tespit edilemeyen olayda: 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesinin uygulanabilmesi için “bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi” gerektiği, aksi halde suçun, aynı anda bir kişiye karşı birden fazla işlenmesi halinde zincirleme suçun gerçekleşmeyeceği gözetilmeden, TCK’nun 43. maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK.nun 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak sonuç cezanın 2 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.