YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11831
KARAR NO : 2015/26640
KARAR TARİHİ : 03.06.2015
Tebliğname No : 11 – 2011/388226
MAHKEMESİ : Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/10/2011
NUMARASI : 2011/171 (E) ve 2011/555 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
Her ne kadar sanık suça konu senedi kendisine S.. A..’ın, borcuna istinaden verdiğini beyan etmişse de, çekte S.. A.. isimli kişinin cirosunun olmaması, soruşturma aşamasında çekin kendisine kargo yolu ile geldiğini beyan eden sanığın, mahkemede çeki İstanbul’dan S.. A..’a ait şirketten kendisinin aldığını savunmak sureti ile çekin ne suretle eline geçtiği hususunda çelişkili beyanlarda bulunması ve M.. Y..’nin çekin sahteliği anlaşılınca sanığı aradığını ve sanığın kendisine ”ben de sana bankaya gitme diyecektim” dediğini beyan etmiş olması karşısında sanığın çekin sahte olduğunu bilerek kullandığı anlaşıldığından tebliğnamedeki 1 numaralı, sanık hakkında TCK’nun 51 ve CMK’nun 231/5. maddelerinin uygulanmamasına ilişkin gerekçe yeterli görüldüğünden 3 numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar
uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması
gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine, “sanığın, TCK’nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.