YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1135
KARAR NO : 2014/21674
KARAR TARİHİ : 15.12.2014
Tebliğname No : 11 – 2011/22818
MAHKEMESİ : Niğde 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/06/2010
NUMARASI : 2008/586 (E) ve 2010/419 (K)
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık Y.. A.. müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;ancak:
1-Sanık Yusuf’un, diğer sanık Semra’ya ait nüfus cüzdanını tarayıcıdan taratarak bilgisayar ortamına aktardıktan sonra üzerinde değişiklikler yapıp, sanık Semra’nın fotoğrafı bulunan G. T.. adına nüfus cüzdanı fotokopisini meydana getirdiği, belgeyi diğer sanık Semra’ya verdiği ve Semra’nın da bu belge ile Vodafone bayiine müracaat edip G. T.. adına kayıtlı bulunan 0…9 nolu telefon hattına ait sim kart yenileme işlemi talebiyle “Sair İşlem Formu”nu her iki sanığın da iştirak iradesi içinde sahte olarak düzenlettirdiklerinin iddia ve kabul olunduğu olayda; suç tarihinden sonra 10.11.2008 gün ve 27050 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki “İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez” hükmü karşısında; sanığın eyleminin, özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden “özel belgede sahtecilik” suçundan hüküm kurulması,
2- Mükerrirlere özgü infaz rejiminin, ancak hapis cezasına hükmolunması halinde uygulanabileceği, adli para cezasına hükmolunması halinde 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ile cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
3-5237 sayılı TCK’nun 53/4. maddesi uyarınca, hakkında adli para cezasına hükmedilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık Y.. A.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkın gözetilmesine, aynı Yasanın 325. maddesi uyarınca bozmanın gerekçesine göre hükmü temyiz etmeyen diğer sanık S.. T..’e sirayetine, 15.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.