YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1006
KARAR NO : 2014/19091
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
Tebliğname No : 11 – 2012/300863
MAHKEMESİ : Kocaeli 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/10/2009
NUMARASI : 2009/48 (E) ve 2009/584 (K)
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ilam tekerrüre esas olduğu halde hakkında 5237 sayılı Yasanın 58. maddesinin, uygulanmaması isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1- Sanığın “Diğer sanık E.. U.. arkadaşımdır. Aynı zamanda hemşerimdir. Bana bir firma devralacağını ancak kağıt üzerinde ortağa ihtiyacı olduğunu söyledi, Bartın’dan beni çağırdı, yol masrafımı verdi. Geldim, notere gittik ve Tim isimli şirkete ortak oldum. Bunun dışında şirketle ilgili herhangi bir faaliyetim olmadı sadece noterde imza attım. Bunun dışında hiçbir yere imza atmadım herhangi bir ücrette almadım. Sahte fatura düzenlemesi hakkında benim haberim yoktur” yönündeki savunması, şirketi temsile yetkili olup olmadığının Ticaret Sicil Memurluğundan sorulmadığı gibi yetkili olduğuna dair vekaletnamenin de bulunmadığının anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi ve sahte fatura düzenleme eylemine sanığın iştirak edip etmediğinin belirlenmesi için sanık tarafından şirket faaliyetleriyle ilgili beyanname, şirkete ait bir belge düzenleyip düzenlemediği, müdür veya ortak sıfatıyla şirketi temsile yetkili olup olmadığı, şirketten bir maaş yada pay alıp almadığı araştırılması, fatura verilen Sertoğlu Oto Yedek Par. Ltd. Şti yetkilisi tespit edilip tanık sıfatıyla dinlenerek faturaları kimden aldıkları ticari ilişkiyi kiminle gerçekleştirdikleri hususunda bilgilerinin sorulması ve gerekli görüldüğü takdirde faturalardaki el yazısı ve imzaların sanığa ait olup olmadığının bilirkişi aracılığıyla saptanmasından sonra toplanan delillere göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine eksik inceleme ile yetinilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanığın Kasten işlenmiş suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, d bentlerindeki hak yoksunluklarıyla ilgili karar verilip c ve e bentlerindeki hak yoksunluklarıyla ilgili karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.