YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/30123
KARAR NO : 2014/16035
KARAR TARİHİ : 30.09.2014
Tebliğname No : 11 – 2010/219836
MAHKEMESİ : İstanbul 42. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/02/2010
NUMARASI : 2007/763 (E) ve 2010/147 (K)
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
1- Sanığın, yapılan tebligata rağmen yasal süresinde defter ve belgelerini teslim etmediğinin iddia ve kabul olunması, işini terk ettiği 26.03.2007 tarihinden sonra, isteme yazısının 01.06.2007 günü vekili Ş.. Y..’a tebliğ edilmesi, dosya kapsamından sanığın yapılan tebligattan haberi olup olmadığının anlaşılamaması ve ceza ehliyeti bulunmadığına ilişkin savunması karşısında; vekil olarak tayin edilen Ş.. Y..’ın tanık olarak mahkemeye celbi ile kendisine yapılan tebligattan sanığın haberdar edilip edilmediğinin sorulması ve sanığın tam teşekküllü akıl hastanesi veya Adli Tıp Kurumu’na sevk edilip suç tarihi itibariyle ceza ehliyeti bulunup bulunmadığının belirlenmesinden sonra sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik soruşturma ve araştırma ile yetinilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule ve uygulamaya göre de;
5237 sayılı TCK’nun 7/2. maddesi gözetilerek; 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 5728 sayılı Yasa’nın 276. maddesiyle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/a-2. madde ve fıkrasında yapılan değişiklikler denetime olanak sağlayacak biçimde hükmün gerekçe bölümünde tartışılıp lehe Yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilip söz konusu maddenin 5728 sayılı Yasayla yapılan değişiklikten önceki haliyle temel cezanın 6 ay hapis cezası olarak belirlenmesinin ardından, 359/a-son maddesinde yer alan “Hükmolunan hapis cezasının para cezasına çevrilmesinde, hapis cezasının her bir günü için, sanayi sektöründe çalışan onaltı yaşından büyük işçiler için (…) yürürlükte bulunan asgari ücretin bir aylık brüt tutarının yarısı esas alınır ve hükmolunan bu para cezası ertelenmez” hükmü dikkate alınmadan, hapis cezası 6 ay olarak belirlendikten sonra 5237 sayılı TCK’nun hükümlerine istinaden 20,00 TL’den paraya çevrilerek karma uygulama yapılmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 30.09.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.