Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2012/30067 E. 2014/16879 K. 20.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/30067
KARAR NO : 2014/16879
KARAR TARİHİ : 20.10.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/188956
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. (Kartal 2) Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/03/2010
NUMARASI : 2009/1565 (E) ve 2010/199 (K)
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet

213 sayılı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca defter ve belgeleri muhafaza ve istenildiğinde ibraz etme sorumluluğunun, mükellefe ve/ veya vergi sorumlusuna ait olduğu, vekaletname ile devrinin mümkün bulunmadığı cihetle, somut olayda; defter ve belgelerin ibrazı istemini içerir yazının işyeri sahibi sanığın ikamet adresine gönderilip, 17.03.2009 tarihinde sanıkla aynı adreste ikamet eden kızına tebliğ edildiği, buna rağmen istenilen defter ve belgelerin sanık tarafından 15 günlük süre içerisinde yetkili vergi inceleme elemanına ibraz edilmediği, dosya kapsamına göre sanığın işyerini defter ve belge ibrazı istemini içerir yazının tebliğ edildiği tarihten önce 30.06.2008 tarihinde kapattığı ve işyerinin faal olmadığı, istenilen defter ve belgelerin varlığının ise noter tasdiki ve anlaşmalı matbaa kayıtları ile ispat edildiğinin anlaşılması, sanığın Vergi Mahkemesi Başkanlığına hitaben yazdığı 12.10.2009 tarihli dilekçesinde muhasebecisi ile arşivi kontrol ettiklerini ve istenilen 2004 yılına ait işletme defteri ile alış evrak ve faturalarını bulduğunu mahkemece istenilmesi halinde ibraz edebileceğini belirtmesi, sanık müdafiinin İstanbul 6. Vergi Mahkemesinin 2009/2811 Esas sayılı dosyasının derdest olduğunu beyan etmesi karşısında; İstanbul 6. Vergi Mahkemesinin 2009/2811 Esas sayılı dosyası getirtilip incelenerek ayrıntılı özetinin duruşma tutanağına geçirilmesi, sanığın Vergi Mahkemesine veya vergi dairesine istenilen defter ve belgeleri ibraz edip etmediğinin araştırılmasından sonra hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği ve sanıktan 2004 yılına ait defter ve belgelerin tebligatla istenmesinin usulüne uygun olduğu ve 213 sayılı VUK’nun 139. maddesi kapsamında “işi terk” durumunda işyerinin müsait olup olmadığına dair araştırma yapılmasına gerek bulunmadığı gözetilmeden, hatalı değerlendirme ile eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.