YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/29266
KARAR NO : 2014/15138
KARAR TARİHİ : 18.09.2014
Tebliğname No : 11 – 2010/220208
MAHKEMESİ : Ankara 25. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/06/2010
NUMARASI : 2009/431 (E) ve 2010/911 (K)
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesince düzenlenen 10.05.2010 tarihli raporda, sanığın 4-5 yıldır Demansiyel Sendrom hastası olup hastalığın davranışları üzerinde etki yaptığı, TCK’nun 32/1-2 maddesi kapsamında ceza ehliyetinin olmadığı, gözlem altına alınmasına gerek bulunmadığı açıklanmış ve bu rapor uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiş ise de, sanığın 5237 sayılı TCK’nun 32/1. maddesi kapsamında fiilinin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığının veya aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca “fiilinin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığının” kontrolü bakımından, akıl hastalıkları hastanesine ya da Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesine sevk edilip muayene ettirilerek, suç tarihinde işlediği ileri sürülen suça ilişkin anılan maddeden yararlanıp yararlanamayacağı noktasında sağlık kurulu raporu alınması ve sonucuna göre:
a- Durumunun TCK’nun 32/1. maddesi kapsamında olduğu saptanırsa; ceza verilmesine yer olmadığına karar verilip, güvenlik tedbirine hükmedileceği;
b- Aynı maddenin 2. fıkrası kapsamında olduğu saptanırsa cezaya hükmolunup cezadan indirim yapılabileceği ve sanık hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerine hükmedilebileceği,
c- Durumunun anılan madde kapsamında olduğu ancak sanığın fiilleri işlemediği anlaşılırsa sanığın beraatine karar verilmesi gerekeceği ve bu durumda güvenlik tedbirine hükmedilemeyeceği gözetilmeden, yeterli olmayan raporun hükme esas alınması ve açıklanan yasal gereklere uygun biçimde sanığın suçu işleyip işlemediğine ilişkin mahkemenin ulaştığı kanaat açıklanmadan dosya içeriğindeki bilgiler özetlenerek yazılı şekilde uygulama yapılması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.09.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.