Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2012/25613 E. 2014/10992 K. 05.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/25613
KARAR NO : 2014/10992
KARAR TARİHİ : 05.06.2014

Tebliğname No : 11 – 2012/78023
MAHKEMESİ : Konya 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/02/2012
NUMARASI : 2007/1012 (E) ve 2012/20 (K)
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet

Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 26.10.2007 tarih ve 2007/13861 esas sayılı iddianamesiyle 2005 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan kamu davası açıldığı, yapılan UYAP sorgulamasından 2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçuna ilişkin Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 17.09.2007 tarih ve 2007/11734 esas sayılı iddianamesiyle ayrı bir kamu davası açıldığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki sanık hakkında 2006 takvim yılında işlenen suçtan dolayı da kamu davası açıldığı yönündeki görüşe iştirak olunmamıştır.
A..Mühendislik… Ltd. Şti’nin müdürü olan, 2005 ve 2007 yıllarında sahte fatura düzenlediğinin iddia olunan sanığın, icralık olması nedeniyle adresini değiştirip vergi dairesine bildirmediğini, 2007 Temmuz ayına kadar bu adresinde çalıştığını, sahte olduğu söylenilen faturaların tamamını usulüne uygun bastırdığını ve proje çizdiği firmalara bu faturaları kestiğini beyan etmesi, 29.08.2007 tarih, VDENR-2007-1994/14 sayılı Vergi Tekniği Raporunda, şirket ile sanığın bilinen faaliyet ve ikametgah adreslerinde ulaşılamadığı, mükellef kurumun Kurumlar Vergisi Beyannameleri’nin ekindeki bilançolarda demirbaş, araç ve duran varlık kaydının bulunmadığı, bazı dönemlerde matrahsız, bazı dönemlerde ise yüksek matrahlı katma değer vergisi beyannamesi verildiği, kurumca sürekli devreden arada bir de ödenecek katma değer vergisinin beyan edildiği, sermaye yapısına nazaran bildirdiği matrah kadar ticari faaliyette bulunmasının mümkün olmadığı, vergi borçlarını ödemediği hususlarının tespit edilmiş olması karşısında, suçunun bütün unsurları ile sübut bulduğu gözetilmeden, fatura teslim fişindeki imzanın sanığa ait olamasından hareketle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, şikayetçi vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.