Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2012/24714 E. 2014/10354 K. 28.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/24714
KARAR NO : 2014/10354
KARAR TARİHİ : 28.05.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/158381
MAHKEMESİ : Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2009
NUMARASI : 2006/284 (E) ve 2009/496 (K)
SUÇ : Sahte fatura kullanmak

Sanığın temsile yetkili müdürü olduğu “P.-Tem Temizlik Gıda Ltd. Şti” hakkında düzenlenen vergi suçu raporu ve ekindeki vergi inceleme raporuna göre, şirketin 2005 takvim yılında “E. Gıda Tekstil Ltd. Şti” tarafından düzenlenen 45 adet toplam 297.000,00 TL bedelli sahte fatura kullandığının iddia edildiği somut olayda, “E. Gıda Tekstil Ltd. Şti” hakkında yapılan araştırmalarda 25.01.2005 günlü yoklamada şirketin belirtilen adresinin boş ve kapalı olduğu, 03.04.2006 günü yapılan yoklamada ise aynı adresin şirket ortaklarından E. Kızılay’a ait ikametgah olarak kullanıldığı ve şirketin hiçbir ticari faaliyetinin bulunmadığının belirlendiği, şirketin 2005 yılı Şubat ayından sonra KDV beyannamesi vermediği ve vergi mükellefiyetinin 28.02.2005 tarihi itibarıyla re’sen terkin edildiğinin İstiklal Vergi Dairesi Müdürlüğünün 25.05.2006 günlü yazısından anlaşıldığı , anılan şirket tarafından 05.01.2005 – 30.12.2005 tarihleri arasında düzenlenmiş görünen suça konu faturaların sanığın yasal defterlerine kaydedilerek KDV indirimine konu edildiği, faturaları düzenleyen “E. Gıda Tekstil Ltd. Şti”nin 28.02.2005 tarihi itibarıyla vergi mükellefiyetinin re’sen terkin edildiği cihetle anılan tarihten sonra bu şirket tarafından düzenlenmiş görünen faturaların gerçek bir mal ve hizmet alım satımına ilişkin olmasının mümkün olmayıp sahteliklerinin sabit kabul edilmesinde zorunluluk bulunduğu, sanığın da savunmasında faturalar içeriğindeki mallan seyyar satış yapan şahıstan peşin parayla aldığını beyan edip fatura içeriğindeki malların teslimine ve bedellerinin ödenmesine ilişkin hiçbir belge ibraz edemediğinin anlaşılması karşısında; yüklenen sahte fatura kullanmak suçunun tüm unsurları ile oluştuğu ve sübuta erdiği gözetilmeden sanığın mahkumiyeti yerine dosya kapsamına uymayan yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.