YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/24144
KARAR NO : 2014/7061
KARAR TARİHİ : 11.04.2014

Tebliğname No : 11 – 2011/64590
MAHKEMESİ : Anamur Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/10/2010
NUMARASI : 2009/820 (E) ve 2010/728 (K)
SUÇ : Resmi evrakta sahtecilik

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- Kararın gerekçe bölümünde; 5252 sayılı Türk Ceza Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesi uyarınca suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Yasa ile sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Yasanın ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın tespiti gerektiği, “resmi evrakta sahtecilik” suçunun cezası, 765 sayılı TCK’nun 342/1. maddesinde 2 yıldan 8 yıla kadar hapis, 5237 sayılı TCK’nun 204/1 maddesinde ise, 2 yıldan 5 yıla kadar hapis olmasına rağmen, temel cezanın alt sınırdan tayini halinde, hapis cezalarının eşit olacağı ve 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinde düzenlenen ve hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanan hak yoksunluklarının 765 sayılı Kanunda bulunmaması, cezasının ertelenmesi halinde deneme süresi içerisinde suç işlenmediği takdirde 5237 sayılı TCK’nun 51. maddesi uyarınca cezanın infaz edilmiş, 765 sayılı TCK’nun 95. maddesi gereğince de mahkumiyet vaki olmamış sayılacağı cihetle 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun aleyhe sonuç doğurduğu gözetilmeden, bu ilkelere uyulmadan ve uygulamalı karşılaştırma yapılmadan gerekçeden yoksun olarak denetime olanak vermeyecek şekilde soyut ifadelerle 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun lehe olduğundan bahisle yazılı şekilde uygulama yapılması,
2- 5271 sayılı CMK’nun 231/5. vd. maddelerinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin anılan maddede gösterilen objektif ve subjektif şartlar irdelenmeden “verilecek karara karşı temyiz yolunun açık bırakılmasının talep edilmesi” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 11.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.