Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2012/23698 E. 2014/11304 K. 09.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/23698
KARAR NO : 2014/11304
KARAR TARİHİ : 09.06.2014

Tebliğname No : 11 – 2012/115320
MAHKEMESİ : Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/12/2011
NUMARASI : 2007/406 (E) ve 2011/1460 (K)
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet

1-Sanığın savunmasında ibrazı istenen defter ve belgelerin 13.05.2003 tarihinde Emniyet Müdürlüğü tarafından alındığını, bu nedenle ibraz edemediğini ifade etmesi, 13.05.2003 tarihli tutanağın incelenmesinde, sanığın yetkilisi olduğu şirkete ait defter ve belgelere tahkikat gereği el koyma işleminin gerçekleştirildiğinin ve anılan defter ve belgelerin incelenmek üzere Gaziantep Vergi Dairesi Müdürlüğüne gönderildiğinin anlaşılması karşısında, her ne kadar mahkemece ilgili vergi dairesinden uhdelerinde bulunan defter ve belgeler istenmiş ise de, ibraz edilen defter ve belgelerin 2003 yılına ait yevmiye defteri ve bir kısım belgelerden ibaret olduğu, bunların arasında ibrazı istenen 2000, 2001 ve 2002 yıllarına ait defter ve belgeler ile 2003 takvim yılına ait envanter defterinin bulunmadığı, 13.05.2003 tarihli tutanakta ise hangi yıla ait ne tür defter ve belgelere el konulduğunun ayrıntılı dökümünün yapılmadığı ve sanığın 2000 yılı defter ve belgelerini ibraz etmemek suçundan Gaziantep 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/487 Esas sayılı dosyasında yargılamasının yapılarak, şirketin defter ve belgelerine 13.05.2003 tarihinde el konulduğu gerekçe gösterilerek verilen beraat kararının Dairemizin 2011/3195 Esas sayılı ilamı ile onanmasına karar verildiği anlaşılmakla, öncelikle anılan dava dosyası getirtilip incelenmek suretiyle bu davayı ilgilendiren bilgi ve belgelerin dosyaya intikali sağlanarak, el koyma işlemini gerçekleştiren birim tarafından şirket ait hangi belgelere el konulduğu açıkça tespit edildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma sonucunda yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan, 5728 sayılı Yasanın 276. maddesiyle yapılan değişiklikten önceki 213 sayılı Yasanın 359/a-2 maddesi uyarınca “hükmedilecek hapis cezasının para cezasına çevrilmesinde hapis cezasının her bir günü için sanayi sektöründe çalışan 16 yaşından büyük işçiler için yürürlükte bulunan asgari ücretin bir aylık brüt tutarının yarısının esas alınacağı” gözetilmeden 5237 sayılı TCK’nun 50. maddesi uygulanmak suretiyle yazılı şekilde karma uygulama yapılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 09.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.