Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2012/20277 E. 2013/9916 K. 12.06.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/20277
KARAR NO : 2013/9916
KARAR TARİHİ : 12.06.2013

I-5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “dolandırıcılık” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Katılan vekilinin “resmi belgede sahtecilik” suçundan kurulan hükme yönelik temyizine gelince:
Serbest muhasebeci olduğunu belirten sanık T.. K.. ile kayıtlarını tuttuğu inşaatın sahibi olan sanık E.. Y..’in suç tarihinde birlikte hareket ederek diğer sanıkları inşaatta çalışmadıkları halde sigortalı işçi olarak işe girmiş ve çalışıyorlarmış gibi sigortalı işe giriş bildirgeleri ile iki dönem sigorta prim bordrosunu düzenleyip sigorta kurum kayıtlarına intikalini sağladıklarının iddia olunması karşısında; sanık Turgay’ın “sigortalı işe giriş bildirgesi” ve “prim bordrosu” düzenlemek şeklindeki eylemi 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununun 2- A maddesinde belirtilen “Muhasebecilik ve Mali Müşavirlik mesleğinin konusu” kapsamındaki işlerden olup aynı Yasanın 47. maddesi aracılığıyla 765 sayılı TCK.nun 339/1. (5237 sayılı TCK’ nun 204/2.) maddesindeki suçu oluşturucağı ve diğer sanıkların eylemlerinin de aynı suç kapsamında değerlendirilmesi gerekeceğinden, soruşturma raporunun düzenlenmesi sırasında tanık olarak ifadeleri alman M.. Y..,M.. C.., İ..K.. ve soruşturma raporunda adı geçen S.. D.. ile V.. Y..’ın tanık sıfatıyla çağrılıp dinlenmeleri, sigortalı yapılan sanıkların çalıştıkları iddia edilen süre içerisinde, hastalıkları nedeniyle sevk alıp almadıklarının araştırılıp, almışlarsa buna ilişkin kayıtların getirtilmesi, sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken eksik incelemeye dayanarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 12.06.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.