Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2012/18651 E. 2014/1745 K. 04.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/18651
KARAR NO : 2014/1745
KARAR TARİHİ : 04.02.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/37394
MAHKEMESİ : Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/07/2009
NUMARASI : 2007/36 (E) ve 2009/752 (K)
SUÇ : Özel belgede sahtecilik

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 14.10.2008 gün ve 49/219 sayılı kararında da açıklandığı üzere ceza yargılamasının amacı, somut gerçeğin ortaya çıkarılması olup bunun için başvurulan kanıtlama araçlarından biri de belgelerdir. Yargılama makamları suç isnadı nedeniyle oluşan uyuşmazlığı çözümlerken ele geçirilen ve kendiliklerinden getirtilen ya da iddia ve savunma doğrultusunda sunulan belgelerin güvenirliğini de denetlemek durumundadırlar. Güvenilirliğin denetlenebilmesi için, belgenin aslının veya bunun olanaklı olmaması halinde de aslına uygunluğu yetkili makam veya kişilerce onanmış örnek ya da kopyalarının dosyaya konulması gerekir. Aslına uygunluğu onaylanmamış suret belgeler hukuki sonuç doğurmayacağından hükme esas alınamayacaktır.
Bu açıklamalar ışığında dosya içersinde bulunan ve Toroslar Elektirik Dağıtım A.Ş. tarafından aslı olmadığından fotokopisi gönderildiği bildirilen kira sözleşmesinin incelenmesinde “aslı gibidir” ibresinin bulunması karşısında; anılan evrakın aslının kurumdan tekrar sorulması ve hangi aşamada “aslı gibidir” şerhi düşüldüğünün tespit edilmesi, evrakın celbi sağlanıp incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, kararın gerekçe bölümünde aldatma yeteneğine sahip olup olmadığının tartışılması ve neticesine göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyete karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 211. maddesinde öngörülen “bir hukuki ilişkiye dayanan alacağın ispatı veya gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla özel belgede sahtecilik” suçunu oluşturup oluşturmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.