Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2012/14415 E. 2014/1155 K. 21.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14415
KARAR NO : 2014/1155
KARAR TARİHİ : 21.01.2014

Tebliğname No : 4 – 2011/45567
MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/10/2010
NUMARASI : 2010/430 (E) ve 2010/719 (K)
SUÇ : Mühür Bozma

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1-Sanığın sabıkasında yer alan ilama konu eylem ile ilgili olarak 12.01.2010 tarih ve 2009/504 esas sayılı ek karar ile sanığa verilen cezanın bütün sonuçları ile ortadan kaldırılmasına karar verildiği gözetilmeden sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2-Ayrıntıları Ceza Genel Kurulu’nun 02.03.2010 gün 2010/9-47 Esas, 2010/45 Karar sayılı ilamı ile Dairemizin benzer nitelikteki yerleşik kararlarında belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için objektif ve subjektif koşulların bir arada bulunmasının gerektiği, sanığın adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının “karşılıksız çek keşide etmek” suçuna ilişkin olduğu, karşılıksız çek keşide etmek suçunun 31.01.2012 tarih ve 28193 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 03.02.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6273 sayılı Çek Kanununda değişiklik yapılmasına dair Kanun gereğince idari yaptırıma dönüşmesi nedeniyle kasıtlı suçtan sabıkasının bulunduğunun kabul edilemeyeceği gibi sanık hakkında 12.01.2010 tarih ve 2009/504 sayılı ek karar ile verilen cezanın bütün sonuçları ile ortadan kaldırılmasına karar verildiği anlaşıldığından, yasanın aradığı objektif unsurun somut olayda gerçekleştiği, mühür bozma suçlarında gerçekleşen bir zararın bulunmadığı da gözetilerek; sanığın bir daha suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat yönünden bir değerlendirme yapılarak, sanık hakkında CMK.nun 231. maddesinin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.