Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2012/13819 E. 2014/1190 K. 21.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/13819
KARAR NO : 2014/1190
KARAR TARİHİ : 21.01.2014

Tebliğname No : 11 – 2011/336183
MAHKEMESİ : Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/03/2011
NUMARASI : 2008/63 (E) ve 2011/145 (K)
SUÇ : Sahte fatura kullanmak, defter ve belgeleri gizlemek

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık R.. K.. ile sanıklar M.. A.. ve S.. D.. müdafiilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- UYAP’tan alınan nüfus kayıt örneğinden sanık M.. A..’ ın hükümden önce 03.02.2010 tarihinde vefat ettiği anlaşıldığından, kamu davasının 5237 sayılı TCK.nun 64/1. maddesi gereğince düşürülmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2- 5271 sayılı CMK’nun 225. maddesi uyarınca hükmün konusu iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, davaya esas teşkil eden iddianamede sanık S.. D.. hakkında 213 sayılı Yasanın 359/b-1. maddesinde düzenlenen sahte fatura düzenlemek suçundan kamu davası açıldığı, bu sanık hakkında sahte fatura kullanmak suçundan açılan bir dava bulunmadığı anlaşılmakla, iddianame kapsamı dışına çıkılarak sanık S.. D.. hakkında dava açılmayan ”2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçundan hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 225. maddesine muhalefet edilmesi,
3- Defter ve belgeleri gizlemek suçunun oluşabilmesi için, bunların vergi incelemesi amacıyla ibrazının istenmesi gerektiğinden, varlığı anlaşılan ve sanığın kardeşine tebliğ edildiği belirtilen isteme yazısı temin edilip defter ve belgelerin hangi amaçla istendiği belirlendikten sonra sanık R.. K..’ ın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik soruşturmayla yazılı şekilde karar verilmesi,
4- Kabule göre de;
a- 2006 ve 2007 takvim yılına ilişkin defter ve belgelerini vergi incelemesine esas olmak üzere vaki istem üzerine merciine teslim etmediğinden bahisle eylemine uyan 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/a-2. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılan sanık hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarında somut bir zarara yer verilmediği, vergi ve cezaların eylemden doğan zarar niteliğinde bulunmadıkları anlaşılmaktadır. Şu halde sanık hakkında “defter ve belgeleri gizleme” eylemi nedeniyle CMK’nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmasına engel oluşturabilecek somut bir zararın meydana geldiğinin kanıtlanamadığı cihetle, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 08.02.2008 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesiyle değişik CMK’nun 231. maddesinin zarar giderilmediğinden bahisle uygulanmaması,
b- 2006 ve 2007 takvim yıllarında defter ve belgeleri gizleme suçunun işlendiği tarihte yürürlükte bulunan 5728 sayılı Yasa ile değişiklikten önceki hali olan 213 sayılı Yasanın 359/a-2 maddesinde öngörülen hapis cezasının alt sınırının 6 ay olduğunun, 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçunun cezasının alt sınırının ise suç tarihi itibariyle 18 ay olduğunun gözetilmeyerek sanıklara fazla cezalar verilmesi,
Yasaya aykırı; sanıklar M.. A.. ve S.. D.. müdafiileri ile sanık R.. K..’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 21.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.