YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2008/12885
KARAR NO : 2010/342
KARAR TARİHİ : 01.02.2010
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka ve kredi kurumlarını dolandırmak
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 27.05.2008 gün ve 87/150 sayılı kararında da açıklandığı üzere; sanıkların sübuta eren, başkalarına ait kimlik bilgileri ile katılan bankaya başvurarak şifresiyle birlikte sahte kredi kartları alıp bu kartlarla alışveriş yapmaları ve nakit para çekmeleri eylemlerinin, suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK.nun 504/3.maddesinde öngörülen “nitelikli dolandırıcılık” ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun 245/3.maddesinde düzenlenen “banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması” suçlarını oluşturduğu, 765 sayılı TCK.nun 504/1 ve 80.maddeleri uygulanarak hükmolunan cezaların, 5237 sayılı TCK.nun 245/3 ve 43/1.maddeleri hükümlerine göre açıkça sanıklar lehine olduğunun anlaşılması ve 765 sayılı TCK.nun 504.maddesinin 1.fıkrası ile 3.fıkrasında öngörülen ceza miktarlarının aynı olması karşısında; 5252 sayılı Kanunun 9/3.maddesi uyarınca karşılaştırma yapılmadan 765 sayılı TCK.nun 504/1.maddesi ile uygulama yapılmasındaki isabetsizlik sonuca etkili görülmemiştir.
Hükmolunan ceza miktarı nedeniyle 5728 sayılı Yasayla değişik CMK.nun 231. maddesinin uygulanması olanağı bulunmayan sanıklar hakkında yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; Ancak;
5275 sayılı Yasanın 122. maddesiyle 647 sayılı Yasanın yürürlükten kaldırıldığı, 5275 sayılı Yasada süresinde ödenmeyen para cezasına gecikme zammı uygulanacağına ilişkin bir hüküm bulunmadığı halde gecikme zammı uygulanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK. nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından “(sanığın para cezasını süresinde ödememesi halinde) 6183 sayılı Yasanın 51. maddesinde belirlenen gecikme zammı oranının yarısı oranında gecikme zammı uygulanmasına” ve “cezaların toplanmasına” ilişkin kısımların çıkartılmak suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.