Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/9757 E. 2023/11120 K. 13.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/9757
KARAR NO : 2023/11120
KARAR TARİHİ : 13.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki hizmet tespiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın fer’i müdahil Kurum vekili ile davalı işveren vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurularının kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı, fer’i müdahil Kurum ve davalı işveren vekilleri tarafından ayrı ayrı temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I.DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının 08.01.2013 tarihinde davalı Kuşadası Otel İşletmeleri ve Eğitim Hizmetleri Tic. Ltd. Şti isimli işyerinde teknik servis olarak 1.150,00 TL ücret ile işe başladığı ve Ocak 2014 tarihinde ücretinin 1.600,00 TL olduğu, aralıksız olarak 12.12.2015 tarihine kadar çalıştığı, 07.12.2015 tarihinde yıllık izne çıktığı, yıllık izni devam ederken işverenin 12.12.2015 tarihinde davacıya haber verilmeden sigorta çıkışını yaptığı, şirket yetkilisinin davacıyı arayarak artık işe gelmemesini söylediği ve telefonu kapattığı, iş sözleşmesinin dayanaksız ve tek taraflı olarak feshedildiği, tüm çalışma süresi boyunca sabah 08:00 dan akşam 20:00 – 21:00 saatlerine kadar çalıştığı, çoğu zaman hafta sonu izinlerini kullanmadığı ve yılbaşı, resmi ve dini bayramlarda da çalıştığı, yıllık izinlerinin de çoğunu kullanmadığı, iş kazası tazminatlarının da ödenmediği, aralıksız çalıştığı ancak sigorta bildirimlerinin yapılmadığı iddiasıyla davacının davalıya ait iş yerinde 08.01.2013 – 12.12.2015 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

II.CEVAP
Fer’i müdahil Kurum vekili cevap dilekçesinde özetle; …. T.C. kimlik ve … sigorta nolu davacının tespitini istediği dönemde yani 08.01.2013 – 05.07.2013 ile 27.11.2015 – 12.12.2015 tarihleri arası davalı iş yerinden çalışma bildiriminin yapıldığı, bu nedenle davanın reddi gerektiği, bu tür davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği hususunun Yargıtay’ın kökleşmiş içtihatları gereği olduğu, Kurum kayıtlarının resmi ve yazılı belge niteliğinde olup, aksini kanıtın aynı nitelikte yazılı delillerle olması gerektiği, iş yerinin söz konusu tarihte faal olup olmadığının belirlenmesinin gerektiği, yazılı deliller karşısında tanık anlatımlarına itibar edilemeyeceği gibi, işverenin dahi kabul beyanına göre hüküm kurulmaması gerektiği, Mahkemece tanık dinlenmesine karar verilecek olması halinde dinlenecek tanıkların davacı ile birlikte aynı dönemlerde işyerinde çalışmış, bordrolarda kayıtlı kişiler arasından seçilmesi gerektiği savunmasıyla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının belirtilen tarihler arasında kısmen çalıştığı ve çalışmaların Kuruma bildirildiği, davacının 08.01.2013 – 05.07.2013 ve 27.11.2015 – 12.12.2015 arası çalıştığı ve bildiriminin yapıldığı savunmasıyla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

III.İLK DERECE MAHKEME KARARI
İlk Derece Mahkemesi tarafından; davacının 08.01.2013 tarihinde işe girişinin bildirildiği, 05.07.2013 tarihinde çıkış yapıldığı, 27.11.2015 tarihinde tekrar girişinin bildirildiği 4 gün sonra çıkışının yapıldığı ve 2015 yılının Aralık ayında 12 gün sigortalılık süresinin bildirildiği, davacı ile davalı şirket arasında 27.11.2015 tarihinde imzalanan iş sözleşmesinin bulunduğu ayrıca davalı şirkete ait davacıya ödeme yapıldığı belirtilen para makbuzlarının bulunduğu, bu makbuzların üzerinde yer alan tarihlerin SGK’na bildirilen günler dışında tarihlere ait olduğu, yine davalı şirket adına kesilen faturaların dosyaya sunulduğu ve bu faturalarda davacının imzasının olduğu, fatura tarihlerinin SGK’a bildirilen günler dışında tarihlere ait olduğu, tüm tanıkların tutarlı şekilde davacının çalıştıkları dönemde davalı işyerinde çalıştığı ve çalışmasının aralıksız olduğu doğrultusunda beyanda bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 4501199501935 sigorta sicil numaralı davacının 1062649 iş yeri sicil numaralı Kuşadası Otel İşletmeleri ve Eğitim Hizmetleri Ticaret Ltd. Şti. ünvanlı iş yerinde hizmet aktine dayalı olarak 08.01.2013 – 12.12.2015 tarihleri arasında aralıksız olarak toplamda 879 gün asgari ücretli olarak çalıştığının tespitine karar verilmiştir.

IV.İSTİNAF
A.İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde fer’i müdahil Kurum vekili ile davalı vekili istinaf yoluna başvurmuşlardır.

B.İstinaf Sebepleri:
Fer’i müdahil Kurum vekili istinaf dilekçesinde özetle; hak düşürücü sürenin geçtiği, tanık beyanlarının yetersiz olduğu, çalışmanın fasılalı olması nedeniyle hak düşürücü sürenin söz konusu olduğu, davaya Kurumun neden olmadığı, çalışmayı ispatlayacak hiç bir yazılı delil sunulmadığı iddiasıyla İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı şirket vekili istinaf dilekçesinde özetle; Kurum tarafından kabul edilen sürelerin de hüküm altına alındığı, davacının bildirilenler dışında çalışması olmadığı, bordro tanıklarının kendisini tanımadığı, her bir tanığın bildirimi doğruladığı, davacının çalıştığını iddia ettiği otelin Aralık 2013 – Ocak 2014 arasında fuhuş operasyonu nedeniyle bir ay kapalı kaldığı, davacının iddiasını ispat edemediğin iddiasıyla İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C.Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı ile davalı işveren şirket arasında 27.11.2015 tarihli imzalı iş sözleşmesi bulunduğu, davalı şirket tarafından davacıya ödeme yapıldığı belirtilen ve dava konusu dönemi içeren para makbuzlarının bulunduğu, davalı şirket adına kesilen faturalarda davacının imzasının yeraldığı ve fatura tarihlerinin de uyuşmazlık konusu döneme ait olduğu, Mahkemece bilgi ve görgülerine başvurulan tanıkların iddiayı doğrulayıcı, aydınlatıcı ve net anlatımları ile teknik eleman olarak çalışan davacının çalışmalarının ara vermeden devam ettiği, işyerinin idari yaptırımla kapatılması durumunda dahi teknik eleman olarak çalışması mümkün görülmekle ve yazılı belgelerle sözleşmenin aksinin kanıtlandığı anlaşılmakla, davacının 08.01.2013 – 12.12.2015 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak sürekli çalıştığının tespitine yönelik Mahkeme kararı yerinde ise de, infazda tereddüte neden olacak şekilde Kuruma bildirilen ve bildirilmeyen sürelerin hükümde gösterilmemesi yönüyle hatalı olduğu gerekçesiyle istinaf başvurularının kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulü ile davacının davalı Kuşadası Otel İşletmeleri ve Eğitim Hizmetleri Ticaret Ltd. Şti. adına tescilli 1109249.09 sicil numaralı işyerinde 08.01.2013 – 12.12.2015 tarihleri hizmet akdine dayalı ve sürekli olarak 1054 gün çalıştığı, bu çalışmasının 195 günlük kısmının Kuruma bildirildiği, 06.07.2013 – 26.11.2015 tarihleri arasındaki 859 günlük kısmının bildirilmediğinin tespitine karar verilmiştir.

V.TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde fer’i müdahil Kurum vekili ile davalı işveren vekili temyiz isteminde bulunmuşlardır.

B. Temyiz Sebepleri
Fer’i müdahil Kurum vekili ile davalı işveren vekili istinaf sebepleri doğrultusunda temyiz isteminde bulunmuşlardır.

C.Gerekçe
1.Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava; davacının davalı nezdinde hizmet akdine dayalı olarak 08.01.2013 – 12.12.2015 tarihleri arasındaki çalıştığının tespiti davasıdır.

2.İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 86 ncı maddesi ilgili hükümlerdir.

3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, dosyada yer alan tüm bilgi ve belgelerin incelenmesinde verilen hükmün yerinde olduğu anlaşılmakla davalı vekili ile fer’i müdahil Kurum vekilinin temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıdaki yazılı temyiz harcının ilgiliden alınmasına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

13.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.