Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/769 E. 2023/1412 K. 20.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/769
KARAR NO : 2023/1412
KARAR TARİHİ : 20.02.2023

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1537 E., 2022/2208 K.
vekili Avukat …
FERİ MÜDAHİL : Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı vekili Avukat …
DAVA TARİHİ : 06.03.2017
KARAR : Esastan Red
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 12. İş Mahkemesi
SAYISI : 2017/102 E., 2020/127 K.

Taraflar arasındaki hizmet tespiti ve prime esas kazancın tespiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.

Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı şirket işyerinde 01.05.2007 tarihiyle işe başladığını ancak 03.09.2007 tarihiyle sigortalı yapıldığını ve iş akdinin fesih edildiği 01.03.2017 tarihine kadar kuyumcu olarak çalıştığını, en son almakta olduğu net maaşın 2.200-TL olduğunu ve ayrıca aylık 360-TL’ninde işyerine yemek getiren restorana müvekkili adına ödendiğini ancak asgari ücret kadarının bankaya yatırıldığını, bakiyesinin elden ödendiğini iddia ederek hizmet süresinin ve sigorta primine esas kazancın tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde; müvekkili şirket işyerinde davacının 03.09.2007 tarihiyle işe başladığını, daha önce çalışmaya başladığı iddiasının gerçeği yansıtmadığını, davacının almış olduğu ücretin imzalı ücret bordrolarında görüldüğü kadar olduğunu, bu miktarın da bankaya yatırıldığını, davada hak düşürücü süre de bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Feri müdahil Kurum vekili cevap dilekçesinde; davacının iddiasını yazılı belgelerle ispat etmesi gerektiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile … sigorta sicil numaralı davacı …’in davalı şirkete ait… sicil numaralı işyerinde 03.09.2007 tarihiyle işe başladığı ve 01.03.2017 tarihine kadar toplam 3400 gün çalıştığı, 3400 gününün Kuruma bildirimi yapıldığı, …E.K. tutarının Kuruma bildirildiği gibi olduğu anlaşılmakla davacının davasının reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; İlk derece mahkemesinin eksik ve hukuki bilgiye dayalı olmayan bilirkişi raporuna göre karar verdiğini, bilirkişi raporuna yaptıkları itirazlarının dikkate alınmadığını, öncelikle yerel mahkeme tarafından tanıkla ispat edildiği kabul edilen “asgari ücreti aşan ücretin elden verildiği” hususuna rağmen yazılı delil sunulmadığının gerekçe olarak gösterildiğini, oysa davacı işçi olan müvekkilinin bu konuda yazılı bir delilinin olmasının mümkün olmadığını, bu durumun hayatın ve çalışmanın olağan akışına aykırı olduğunu, elden ödeme yaparak Sosyal Güvenlik Kurumuna prim ödemekten kaçınan bir işverenin işçisine fazladan yaptığı ve bordroda bildirmediği ücrete dair imzalı belge vermesinin mümkün olmadığını, tüm tanıkların en az haftanın 6 günü saat 09.00’dan, 19.00’a kadar çalışıldığını belirttiklerini ileri sürmüştür.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile “… 12. İş Mahkemesinin 30.06.2020 tarih, 2017/102 Esas ve 2020/127 Karar sayılı kararına yönelik davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin 1 numaralı alt bendi uyarınca esastan reddine
” karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde; mahkemece 01.05.2007-03.09.2007 tarihleri arasında davacının Kuruma bildirilmeyen 4 aylık sigortalılığı ile ilgili inceleme yapılmadığını, işçi konumunda olan davacının yazılı delilinin olmasının mümkün olmadığını, hiç bir işçinin elinde bu şekilde yazılı belge olmayacağını, tespit davasının kamu düzenine ilişkin olduğu, bilirkişi raporunun hatalı olduğunu, iddianın 2017 yılı için senetle ispat sınırı olan 2.590,00-TL. nin altında kaldığını, kararın emsal yargıtay kararlarına da aykırı olduğunu, kuyumcu olarak çalışan davacının asgari ücretle çalışmasının beklenemeyeceğini, tanık beyanlarına göre davacının asgari ücretten fazla aldığının ve günlük çalışmasının da fazla olduğunun ispat edildiğini beyanla kararın bozulmasını istemiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının 01.05.2007 – 01.03.2017 tarihleri arasında aylık 2.200,00 TL net ücretle davalı işveren yanında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile 5510 sayılı Kanun’un ilgili maddeleri.

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, dinlenen taraf ve bordro tanıklarının beyanları ve dosyada yer alan tüm bilgi ve belgelerin incelenmesinde davacı vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

20.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.