YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/7201
KARAR NO : 2023/6791
KARAR TARİHİ : 13.06.2023
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
SAYISI : 2019/80 E., 2020/550
KARAR : Esastan Red
Taraflar arasındaki iş kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı, davalı ve müdahale talebinde bulunan feri müdahil Gence Turizm San. ve Tic.Ltd.Şti vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 04.10.2022 tarihli ve 2021/6656 Esas, 2022/11747 Karar sayılı kararıyla Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına, temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
Davacı vekili maddi hatanın düzeltilmesi talepli dilekçesinde; ilk derece mahkemesi kararında; dosyaya sunulu belgelerden davacının davalı … çalışanı olduğunu, davalı işveren tarafından personel taşıma hizmeti için müdahil davalı … ile anlaşıldığını, buna ilişkin sözleşmelerin dosyaya sunulduğunu, davalı …Ş.’nin davacı müvekkilin zararlarından istihdam eden olarak risk nazariyesi çerçevesinde kusursuz sorumluluğunun bulunduğunun kabul edildiğini, buna göre Mahkeme ilamında davalı …Ş. ile dava dışı Gence Tur. Tic. Ltd. Şti. arasındaki hukuki ilişkinin “davalının taşıma işini başka bir şirkete yaptırmakta olması ve kazanın da bu sırada vuku bulmasının işverenin sorumluluğunu ortadan kaldırmayacağı, işveren ile Gence turizm arasındaki taşıma sözleşmesinin ve davalı ile Gence turizm arasındaki rücu ve iç ilişkinin işçinin tazminat hakkına tesir etmeyeceği kanaati ile davalının tazminatlardan sorumlu tutulması gerektiği” denilmek suretiylle açıkça ortaya konulduğunu, gelinen aşamada dahili davalı, davalı …Ş. ve dava dışı… arasındaki hukuki ilişkilerin ne olduğu ve bu hukuki ilişkilerin sorumluluk açısından doğurdukları sonuçlar ve nedenleri konusunda eldeki dosyaya konu talepler bakımından kesin bir belirleme yapılmasına gerek olmadığını, bu hususun ancak taraflar arasındaki rücu ilişkisi bakımından dikkate alınacak nitelikte olduğunu, somut uyuşmazlıkta davalı işverenin hem akdi hem de risk nazariyesi kapsamında sorumlu olduğundan, davalılar arasındaki hukuki ilişkinin davacı müvekkile karşı sorumlulukları bakımından bir önemi bulunmadığını belirterek karar düzeltme taleplerinin kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili tarafından kararın maddi hataya dayandığı gerekçesi ile ortadan kaldırılması istenilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
12.01.2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) “Hükmün tashihi” kenar başlıklı 304 üncü maddesinin birinci fıkrasının ilgili bölümü şöyledir:
” (1) Hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, mahkemece resen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebilir. … “
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun (7036 sayılı Kanun) 7 nci maddesinin üçüncü fıkrası gereğince 6100 sayılı Kanun’un kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır.
6100 sayılı Kanun’da ise karar düzeltme kanun yolu düzenlemesine yer verilmediği anlaşılmaktadır.
Dosya içeriğine göre Dairemizce temyiz incelemesi sonucunda verilen kararda maddi hata saptanamadığı gibi maddi hataya dayandığı ileri sürülen hususun hukuki değerlendirmeye ilişkin olduğu ve 7036 sayılı Kanun’un 7 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca iş mahkemelerinin kararları ile ilgili Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltme istenemeyeceği de dikkate alınarak davacı vekilinin dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı vekilinin maddi hatanın düzeltilmesi talepli dilekçesinin REDDİNE,
Temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
13.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.