YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/5726
KARAR NO : 2023/7482
KARAR TARİHİ : 04.07.2023
MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/806 E., 2022/1446 K.
KARAR : Esastan Red
İLK DERECE MAHKEMESİ : … İş Mahkemesi
SAYISI : 2016/99 E., 2020/717 K.
Taraflar arasındaki iş kazasından sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi tazminat istemi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekili tarafından temyiz edildiği; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesi ile; davacının 20.07.2015 günü meydana gelen iş kazasında sürekli iş göremezliğe uğradığını iddia ederek 5.000,00 TL maddi, 30.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili 02.11.2020 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini toplam 151.574,46 TL’ ye çıkarmıştır.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının iddialarının gerçeği yansıtmadığını ve söz konusu kazada müvekkili kurumun hiçbir ihmal veya kusurunun olmadığını beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne;
1-151.574,46-TL maddi tazminatın; 20.07.2015 kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine
2-30.000,00-TL manevi tazminatın; 20.07.2015 kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkemenin kararında belirtip kabul ettiği üzere davacının tuvalet ihtiyacını gidermek üzere asıl çalışma alanının dışında ve esas çalışma alanının yaklaşık 50 metre uzağında bir yere kimseye haber vermeden gittiğini ve makul ve mantıklı bir kişinin davranmayacağı şekilde ihtiyacını gidermek üzere son derece tehlikeli bir yer seçtiğini, davacının kazanın oluşumuna kendi kusurlu davranışı ile sebebiyet verdiğini, davacının yeteri kadar eğitilmediği ve çalışacağı işle ilgili yeterli donanıma sahip olup olmadığı yargılama sırasında tartışıldığı ancak sundukları delillerin bilirkişi raporlarına ve dolayısıyla gerekçeli karara yansımadığını, davacının işe alınırken çeşitli aşamalardan geçtiği mülakata tabi tutulduğunu, eğitim gördüğünü ve hatta kendisinde bulunan kusurları gizlemeye çalıştığını açıkça ispatlanmış olmasına rağmen dikkate alınmadığını, davacının başına gelen olayın iş eğitimi ve tedbirlerin azlığı ile ilgisi bulunmadığını, olayın bir iş kazası olmadığını, olayın iş kazası olarak kabulü nedeniyle tespit edilen kusur oranlarının da hakkaniyete ve gerçeğe uygun olmadığını, olay yerinde keşif yapılmadan karar verildiğini belirterek hükmü istinaf etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacı …’ın 20.07.2015 tarihinde tepeden dere yatağına düşmek suretiyle geçirdiği iş kazası sonucu yaralandığı, dosyada mevcut Sosyal Güvenlik Kurumu Rehberlik ve Teftiş Başkanlığının 09.06.2016 tarih 110232/12/İR/11 sayılı inceleme raporuna göre; kazazede …’ın 20.07.2015 tarihinde maruz kaldığı ve yaralanması ile sonuçlanan kaza olayının, iş yerinde ve işveren tarafından yürütülmekte olan iş dolayısıyla meydana geldiğinden, 5510 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin 1 inci fıkrasının a ve b bentleri uyarınca iş kazası olduğunun, kazanın meydana gelmesinde davalı işverenin %80 oranında, sigortalı işçinin %20 oranında kusurlu olduklarının tespit edildiği, ilk derece mahkemesi tarafından dosyanın kusur durumunun tespiti amacıyla üçlü bilirkişi heyetine tevdi edildiği, 11.05.2018 tarihli üçlü kusur bilirkişisi heyet raporuna göre; davanın işverene …’nün %70 oranında davacı işçinin %30 oranında kusurlu olduklarının tespit edildiği, yapılan itiraz üzerine alınan 18.03.2019 tarihli başka bir üçlü kusur bilirkişisi heyet raporuna göre; davanın işverene …’nün %70 oranında davacı işçinin %30 oranında kusurlu olduklarının tespit edildiği, … Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü …Sağlık Sosyal Güvenlik Merkezi’nin 10.08.2017 tarih 004819 sayılı sürekli iş görememezlik derecesi tespitine ilişkin Sağlık Kurulu kararına göre; davacının sürekli iş göremezlik derecesinin %75 (yüzde yetmişbeş) olduğunun tespit edilmiş olduğu, ilk derece mahkemesi tarafından kusur yönünden alınan 11.05.2018 tarihli üçlü bilirkişi heyeti ile 18.03.2019 tarihli üçlü bilirkişi heyeti raporunun kusur oranları yönünden birbirini teyit ettiği, kusur oranını saptamaya yönelik yeterli verilerin dosyada mevcut olduğu, alınan bu bilirkişi heyet raporlarının gerekçeli, bilimsel verileri içeren şekilde usul ve yasalara uygun tanzim edildiği, aktüerya bilirkişince 13.05.2019 tarihli hesap raporu ile davacının maddi zararı yönünden hesaplama yapıldığı, hesaplamanın yerinde olduğu, davalı tarafın istinaf itirazlarının yerinde olmadığı gerekçesiyle;
Davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin 1 numaralı alt bendi uyarınca esastan reddine, karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki sebeplerle aynı doğrultuda kararının bozulması gerektiğini belirtmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, iş kazasında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının tazminat istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 417 nci maddesi, 5510 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesi ile 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2 ve 77 nci maddeleri ile 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunun 4 üncü maddeleridir.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup temyiz kapsam ve nedenlerine ve özellikle somut olayda mahkemece davaya konu iş kazası nedeniyle hükme esas alınan kusur oran ve aidiyetlerinin iş kazasının oluşuna uygun olması, hükme esas alınan hesap raporundaki hesap ilkelerinin Dairemizce benimsenen ilkelere uygun olması ve taraflarca temyiz sebebi olarak ileri sürülen sebeplerin aynı zamanda istinaf sebebi olarak daha evvelce ileri sürüldüğü ve Bölge Adliye Mahkemesi gerekçesinde açıklandığı şekilde incelenerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği bu yönle Bölge Adliye Mahkemesince oluşturulan gerekçenin de yerinde olduğu dikkate alındığında kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
04.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.