YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/5593
KARAR NO : 2023/6513
KARAR TARİHİ : 07.06.2023
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
HÜKÜM/KARAR : Kabul
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen rücuan tazminat davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda,Yargıtay 10. Hukuk Dairesince Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı taraf vekilleri vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; sigortalı …’ın davalıya ait iş yerinde çalışırken 26.10.2016 tarihinde iş kazası geçirmesi sonucu %12,20 oranında malul kaldığını, sigortalının iş kazası geçirmesinde davalı işverenin kusurlu olduğunu ve sigortalının malul kalması nedeni ile davacı kurumca sigortalıya 101.026,17 TL ilk peşin sermaye değerli gelir bağlandığını, 103,82 TL geçici iş göremezlik ödemesi ödendiğini ve 2.689,57 TL tedavi masrafı yapıldığını belirterek iş kazası sonucu malul kalan sigortalı Serhan Yüksel’e bağlanan gelir, ödenen geçici iş göremezlik ödemesi ile yapılan masrafları yönünden rücu alacağının tespiti ile şimdilik 2.700,00 TL peşin değerli gelirin onay tarihinden itibaren, 50,00 TL geçici iş göremezlik ödemesinin ödeme tarihinden, 250,00 TL tedavi masrafının sarf tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davanın zamanaşımına uğradığını, iş kazasının maydana gelmesinde davalının kusuru bulunmadığını belirterek haksız açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 03.10.2019 tarihli ve2019/3 E., 2019/326 K., sayılı kararıyla; “sigortalının %12,2 malüliyeti olduğunu, İşveren davalının %90, sigortalının %10 kusurlu olduğunu bildiren kusur raporunu hükme esas alarak” davacının davasının kabulü ile, davalının % 90 kusurlu olduğu anlaşılmakla, davacının davalıdan sigortalıya bağlanan gelirden kaynaklı isteyebileceği alacağının 90.923,55 TL, sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik ödemesinden kaynaklı isteyebileceğinin 93,44 alacağının ve yapılan tedavi masraflarından kaynaklı isteyebileceği alacağının 2.420,61 TL olduğu anlaşılmakla birlikte taleple bağlı kalınarak;
Sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinden kaynaklı alacak olarak 2.700,00 TL’nin gelirin onay tarihinden itibaren, Sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik ödemesinden kaynaklı alacak olarak 50,00 TL nin ödeme tarihinden itibaren,
Kurum tarafından yapılan tedavi masraflarından kaynaklı alacak olarak 250,00 TL’nin sarf tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 09.12.2021 tarihli ve 2020/335 E., 2021/1699 K., sayılı kararıyla; “Taraflarca kusur raporuna itiraz edilmiş ise de, ilk derece mahkemesince aldırılan 22.02.2019 ve 16.04.2019 tarihli heyet raporlarında davalının %90, sigortalı işçinin %10 oranında kusurlu bulunduğu, iş bu dosya kapsamında alınan bilirkişi heyetleri tarafından tanzim edilen kusur durumunun tespitine ilişkin raporların kapsamlı, gerekçeli ve denetime elverişli olduğu gibi dosya kapsamına, delil durumuna ve somut olayın meydana geliş şekline de uygun olduğu, taraflara izafe edilen kusur oranlarının tarafların somut olaydaki yükümlülükleri ile de örtüştüğü ve kusur oranlarının hakkaniyete uygun olarak tasnif edildiği anlaşılmakla tarafların kusur durumunun tespitine ilişkin istinaf başvurusu yerinde görülmemiştir.
Hesaplama yöntemine davalı tarafından itiraz edilmiş ise de, rücuen alacak miktarının tespiti açısından düzenlenen hesap bilirkişi raporunda hesaplamalara esas alınan unsurlar, Yargıtay içtihatlarına ve dosya kapsamına uygun olmakla davalının bu yöndeki istinaf başvurusu da yerinde görülmemiştir.” gerekçesi ile istinaf istemlerinin reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin, 27.04.2022 tarihli ve 2022/1377 E., 2022/6545 K. sayılı kararıyla; “Kazalıya, işveren tarafından iş güvenliği eğitimlerinin verildiği, iş güvenliği analizlerinin yaptırıldığı anlaşılmış olup, kazalı işçinin görevi göçükleri önleyecek tahkimat yapmaktan ibaret olup, bu tahkimat sonrası kavlak kontrolünü yapmaması nedeniyle kazanın meydana geldiği açık olduğuna göre, işçinin kusurunun daha fazla olduğu ortadadır. 6331 sayılı Kanun da ayrıntılı bir şekilde tartışılıp değerlendirilecek şekilde olayın gerçekleştiği iş kolunda iş güvenliği bakımından uzman kişilerden oluşan bilirkişi heyetinden yeniden oluşa uygun bir kusur heyet raporu alınmalı, varılacak sonuca göre karar verilmelidir.” gerekçesi ile ilk derece mahkemesi kararı bozulmuştur.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile işveren davalının %70, sigortalının %30 kusurlu olduğunu bildiren kusur raporunu hükme esas alarak, ıslah doğrultusunda, davacının davasının kabulü ile, davalı TTK yönünden % 70 kusurlu olduğu anlaşılmakla, davacının davalılardan sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinden kaynaklı isteyebileceği alacağının 70.718,32 TL ve yapılan tedavi masraflarından ve geçici iş göremezlikten kaynaklı isteyebileceği alacağının 1.955,37 TL olduğu anlaşılmakla birlikte taleple bağlı kalınarak; sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinden kaynaklı alacak olarak 70.718,32 TL’nin gelirin onay tarihinden itibaren, Kurum tarafından yapılan tedavi masraflarından ve geçici iş göremezlikten kaynaklı alacak olarak 1.955,37 TL’nin sarf ve ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1-Davacı vekili temyiz dilekçesinde; eksik inceleme ile karar verildiğini, sigortalının kusursuz olduğunu ve Kurum zararının tamamından davalının sorumlu olduğunu belirterek kararı temyiz etmiştir.
2-Davalı vekili temyiz dilekçesinde; Kusur ve hesap raporlarına itiraz ederek usul ve yasaya aykırı kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile 5510 sayılı Kanun’un 21/1 maddesi hükümleridir.
3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Taraf vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin ilgiliden alınmasına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,07.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.