Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/5485 E. 2023/5567 K. 18.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/5485
KARAR NO : 2023/5567
KARAR TARİHİ : 18.05.2023

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi
HÜKÜM/KARAR : Esastan red
İLK DERECE MAHKEMESİ: … 18. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki hizmet tespiti davasından yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın feri müdahil Kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı feri müdahil kurum vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I.DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı iş yerinde ilk kez sigortalı olarak çalışmaya başladığını müvekkilinin 02.10.2015 tarihinde davalı şirketten emekli olduğunu müvekkilinin davalı yanında işe başlama tarihinin gerçekte 23.12.1987 olduğunu oysa kayıtlarda 15.02.1990 tarihi olarak gözüktüğünü belirterek davacının 23.12.1987 tarihinde işe başladığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
1.Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle;hak düşürücü süre itirazında bulunarak haksız ve hukuki dayanaktan yoksun davanın reddini talep etmiştir.
2.Feri Müdahil Kurum cevap dilekçesinde özetle;açılan davayı kabul etmediklerini belirtmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararı ile; davacının çalışmasının gerçek ve fiili olduğunu işverenin sunduğu yazılar, Esenyurt SGK tarafından gönderilen dönem bordroları, duruşmada dinlenen bordro tanıkları, bu tanıkların hizmet cetvelleri, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre ispat ettiği anlaşıldığından; açılan davanın kabulü ile, davacının kuruma bildirdiği süreler dışlanarak, 23.12.1987 – 30.06.1988 tarihleri arasında 189 gün,günlük 2.475.00 ETL 01.07.1988 – 14.05.1989 tarihleri arasında 314 gün,günlük 4.200.00 ETL ücretle davalı T.C Ziraat Bankası Genel Müdürlüğünde çalıştığının tespitine,
karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde fer’i müdahil Kurum vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Fer’i müdahil Kurum vekili istinaf dilekçesinde özetle; müvekkili Kurum, dava dosyası kapsamında fer’i müdahil konumunda olup, davada red kararı verilmesine rağmen müvekkil lehine vekalet ücretine hükmedilmediğini, Yargıtay’ın uygulaması ise aksi yönde olup, yerel mahkeme kararının kaldırılması ve müvekkili Kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğini, yerel mahkeme kararının müvekkil Kurum aleyhine olan kısmının kaldırılarak müvekkil Kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğini belirterek istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dinlenen tanıkların 4/c kapsamında sigortalı olduğu ve davacının çalışmasını doğruladıkları, davalı … Bankasının davacının çalışmasını kabul ettiği, feri müdahil SGK istinaf dilekçesinde sehven davanın reddedildiğini bildirdiği, her halukarda hizmet tespitine ilişkin davada feri müdahil SGK ya vekalet ücreti verilemeyeceği, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından feri müdahil Kurum vekilinin istinaf isteminin 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde fer’i müdahil Kurum vekili temyiz isteminde bulunmuşlardır.
B. Temyiz Sebepleri
Fer’i müdahil SGK vekili temyiz dilekçesinde; istinaf gerekçelerini tekrarlamıştır.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, hizmet tespit istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile 5510 sayılı Kanunu’nun 86 ıncı madde hükümleridir.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup fer’i müdahil Kurum vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,18.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.