YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/4253
KARAR NO : 2023/4260
KARAR TARİHİ : 13.04.2023

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
SAYISI : 2022/340 E., 2022/389 K.
HÜKÜM/KARAR : Kabul

Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen tespit ve Kurum işleminin iptali davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece kararının ortadan kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararı davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının 24.12.2014 tarihli yaşlık aylığı tahsisi talebini reddeden Kurum işleminin iptaline, davacının 01.01.2015 tarihinden geçerli yaşlılık aylığına müstehak olduğunun tespitine karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı Kurum vekili cevap dilekçesi ile davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 10.11.2020 tarih, 2020/45 E., 2020/173 K. sayılı ilamı ile davanın reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. Gerekçe ve Sonuç
1. … Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin 05.04.2022 tarihli ve 2021/271 E., 2022/819 K. sayılı kararı ile; ” İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamından, davacının 24.12.2014 tarihli dilekçesi ile Kuruma müracaatında dilekçesindeki talebinin; 01.05.2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine ilişkin olduğu, aynı dilekçeye istinaden bu kez dilekçenin Kuruma veriliş tarihini takip eden aybaşından itibaren aylık bağlanmasını talep ettiği anlaşılmış ise de bunun usulüne uygun bir tahsis talebi olduğundan söz edilemeyeceği dolayısıyla mahkemenin davanın reddine ilişkin kararında maddi ve hukuki değerlendirmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK 353/1-b.1 inci maddesi uyarınca esastan reddine karar vermek gerekmiştir” gerekçesine dayalı olarak;

2. “Davacı vekilinin istinaf isteminin 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b.1 inci maddesi uyarınca esastan reddine,” karar verilmiştir.

V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairenin 15.09.2022 tarihli ve 2022/6800 E., 2022/10659 K. sayılı ilamı ile davacı vekilince davalı Kuruma sunulan 24.12.2014 tarihli dilekçede açıkça aylık bağlanması istendiğinden ve davacı tarafça eksik olan form doldurma işleminin de daha sonraki bir tarihte karşılanmış olması nedeniyle tahsis talep tarihinin dilekçe tarihi olarak değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile uyulan bozma kararı doğrultusunda yapılan araştırma ve değerlendirme neticesinde “Mahkememizce bozma ilamına uyulmuş, 24.12.2014 tarihli tahsis talep tarihinde sigortalılık başlangıç tarihi 23.05.1973 olan davacının tahsis talep tarihi itibariyle 65 yaşını doldurduğu, 26 yıllık sigortalılık süresi olduğu anlaşıldığından 506 sayılı Kanun’un 60/A-b. maddesi kapsamında yaşlılık aylığı almaya hak kazandığı anlaşılmış ve davanın kabulüne ilişkin aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur” gerekçesine dayalı olarak “davanın kabulüne, davacının tahsis talebinde bulunduğu 24.12.2014 tarihini takip eden aybaşı olan 01.01.2015 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine,” şeklinde karar verilmiştir.

VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Kurum vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı Kurum vekili sunmuş olduğu temyiz dilekçesi ile somut durumda; davacının tahsis dilekçesinin usulüne uygun bir tahsis talebi olduğundan söz edilemeyeceğinin açık olduğunu beyan ederek kararın bozulmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının davalı Kuruma sunmuş olduğu 24.12.2014 tarihli yaşlık aylığı tahsis talebinin geçerli olduğunun tespiti noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri,

2. 506 sayılı Kanun’un 60/h ve Geçici 81 inci maddeleri hükümleridir.

3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyiz edenin sıfatına göre, temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı Kurum vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

13.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.