Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/3677 E. 2023/4263 K. 13.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/3677
KARAR NO : 2023/4263
KARAR TARİHİ : 13.04.2023

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
HÜKÜM/KARAR: Kısmen kabul

Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen hizmet tespiti davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Bölge Adliye Mahkemesi Kararı kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.

Mahkemece bozma ilamına uyularak verilen karar davalı ve fer’i müdahil Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin davalıya ait işyerinde 23.04.2006- 21.01.2018 tarihleri arasında çay dağıtımı ve ocak hizmetinde çalışmalarının tespitini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; iş yerinin günlük cirosu az olan bir çay hane olduğunu kazancının bir kişiyi geçindirebilecek düzeyde olmadığını, işyerinin iş yapan bir yerde olmadığını, davacını iş yapmayan biri olup devamlı olarak çayhanede gün geçirdiğini, davacının hiç bir zaman çalışmadığını, kendisinin dışarıda işleri olduğunda ve annesinin sağlık sorunu olduğunda kahveyi kapatmak istemediği zaman davacının iki saat kadar dükkana baktığını bu sırada dükkana gelen meşrubat, su ve benzeri şeyleri teslim olarak imza attığını beyanla davanın reddini istemiştir.

2. Fer’i Müdahil Kurum vekili cevap dilekçesinde özetle; husumet ve zaman aşımı itirazında bulunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 02.07.2020 tarihli ve 2018/56 Esas, 2020/208 Karar sayılı kararıyla; “1-Davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, kısmen konusuz kaldığından esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına,
2-Davacının davalıya ait işyerinde 04.05.2007-28.01.2010 tarihleri arasında, 01.03.2011- 01.01.2013 tarihleri arasında ve 01.09.2015-08.11.2016 tarihleri arasında hizmet akdine bağlı olarak çalıştığının tespitine,

3-14.09.2006 ile 09.11.2017 tarihleri arasında tespitine karar verilen süreler dışındaki kısım yönünden karar verilmesine yer olmadığına,

3-23.04.2006-13.09.2006 tarihleri ve 10.11.2017 ile 21.01.2018 tarihleri arasındaki kısım yönünden davanın reddine,” karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı ve fer’i müdahil SGK vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 01.03.2022 tarihli ve 2020/1555 Esas, 2022/425 Karar sayılı kararıyla; “Davalı … vekili ile feri müdahil Kurum vekilinin istinaf istemlerinin 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine,” karar verilmiştir.

V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı ve fer’i müdahil SGK vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairemizin 16.05.2022 tarihli ve 2022/4848 E. 2022/7205 K. sayılı ilamı ile; “Somut olayda; dava konusu talep döneminin 23.04.2006 tarihinden 21.01.2018 tarihine kadar kesintisiz çalıştığı sigortalılık sürelerinin tespiti istemine ilişkin olduğu, Mahkemece; “Davacının davalıya ait işyerinde 04.05.2007- 28.01.2010 tarihleri arasında, 01.03.2011- 01.01.2013 tarihleri arasında ve 01.09.2015- 08.11.2016 tarihleri arasında hizmet akdine bağlı olarak çalıştığının tespitine,14.09.2006 ile 09.11.2017 tarihleri arasında tespitine karar verilen süreler dışındaki kısım yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 23.04.2006-13.09.2006 tarihleri ve 10.11.2017 ile 21.01.2018 tarihleri arasındaki kısım yönünden davanın reddine,” şeklinde hüküm kurulmakla, davacı yanın 14.09.2006 ile 09.11.2017 tarihleri arasındaki bir kısım hizmetlerinin idarenin yaptığı denetim sonucu davacının hizmet kaydına işlendiği anlaşılmakla, bu bağlamda davacının hizmet tespiti talebine konu sürelerden konusuz kalan kısmına yönelik sürelerin dönem ve tarihleri açık ve anlaşılır biçimde, tek tek belirtilmek kaydıyla hüküm kurulması gereğinin gözetilmemesi isabetsiz bulunmuştur.” hususlarına işaret edilmiştir.

B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; “Davacının davasının kısmen kabulü ile,

1-Davacının davalı işveren nezdinde 04.05.2007- 28.01.2010, 01.03.2011-01.01.2013, 01.09.2015 – 08.11.2016 tarihleri arası kesintisiz olarak çalıştığının tespitine,

2-Davacının 14.09.2006- 03.05.2007, 29.01.2010 – 28.02.2011, 02.01.2013 – 31.08.2015, 09.11.2016 – 09.11.2017 tarihleri arası talebi için ise karar verilmesine yer olmadığına,

3-Davacının 23.04.2006 – 13.09.2006, 10.11.2017 – 21.01.2018 tarihleri arası talebinin reddine,” karar verilmiştir.

VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı ve fer’i müdahil SGK vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
1.Davalı vekili temyiz dilekçesinde; Mahkemece eksik inceleme sonucu karar verildiği, tanık beyanları ile Kurum denetmen raporuna dayanılarak eksik inceleme sonucu karar verildiğini, davacının müvekkilin işçisi olmadığını, tanık ifadelerinin net olmadığını belirterek kararın bozulmasını istemiştir.

2. Fer’i Müdahil SGK vekili temyiz dilekçesinde; davanın zaman aşımından reddi gerektiği, kurumun dava açılmasına sebebiyet vermediğini, kurum aleyhine yargılama giderine ve vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğini belirtmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, hizmet tespiti istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile 506 sayılı Kanun’un 79/10 maddesi ve 5510 sayılı Kanun’un 86/9 uncu maddesi hükümleridir.

3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; davalı ve fer’i müdahil SGK vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle davalı ve fer’i müdahil SGK vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, gönderilmesine,13.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.