Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/3538 E. 2023/4132 K. 12.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/3538
KARAR NO : 2023/4132
KARAR TARİHİ : 12.04.2023

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
HÜKÜM/KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ: … Batı 4. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki hizmet tespiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.

Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf istemlerinin esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı yanından 14.04.2016- 12.04.2019 tarihleri arasında kesintisiz günlük 80 TL prime esas kazanç ücretle çalıştığının tespitini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP
1. Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacıya ait hizmet dökümü kayıtlarının incelenmesinde davacının 5510 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesi kapsamında hizmetlerinin bulunmadığını, hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenine ilişkin bulunduğunu, bu nedenle özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesinin zorunlu olduğunu, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için bu tür davalarda tarafların gösterdiği tanıklar ile yetinilmeyerek gerekli araştırmanın resen yapılmasını ve kanıtların toplanması gerektiğini, davacının gösterdiği tanıkların beyanlarına itibar edilmemesi gerektiği belirtilerek davanın reddine karar verilmesi talep edilmiştir.

2. Feri müdahil Kurum vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın reddini savunmuştur.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile “davacının 14.04.2016-12.04.2019 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde oto yıkamacı olarak çalıştığını, çalışmasının sigortaya tabi olarak prime esas asgari kazanç üzerinden çalışmasının tespitine karar verilmesini talep ettiği, dosya içerisinde toplanan deliller, dinlenen tanık beyanları ve bordro tanıklarının ortak değerlendirilmesinde davacının davalı işyerindeki oto yıkama bölümünü kendisinden önce işleten şahıstan devraldığı, hizmet tespiti talep ettiği dönemde kendi nam ve hesabına işlettiği, hizmet tespiti istediği dönemde kendi nam ve hesabına çalışması nedeniyle 5510 Sayılı Kanunun 4/b kapsamında çalışmasını kuruma bildirip sigorta primlerini kendisinin yatırması gerektiği, işyerindeki çalışması bittiğinde yine bu yeri başka bir işletene devrettiği, davalı işyerindeki çalışması esnasındaki çalışmasının davalı işverene tabi , onun emir ve talimatları çerçevesinde bir çalışma olmadığı, kendi nam ve hesabına olduğu” gerekçesiyle davanın reddine, karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B.İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; mahkeme kararının hukuka ve yasaya, Yargıtay içtihatlarına aykırı olduğu, eksik inceleme ile hüküm kurulduğu, gerekçeleri ve resen tespit edilecek gerekçelerle kararın kaldırılmasına ve talep doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde, istinaf nedenleri ile kararı temyiz ederek bozulmasını istemiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, hizmet tespiti istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile 506 sayılı Kanun 79 uncu, 5510 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesi hükümleridir.

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 12.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.