YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/31
KARAR NO : 2023/5343
KARAR TARİHİ : 15.05.2023
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2101 E., 2022/1742 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Tarsus İş Mahkemesi
SAYISI : 2020/85 E., 2022/118 K.
Taraflar arasındaki iş kazasına bağlı maluliyetin tespiti ve iş göremezlik geliri bağlanması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin Seçil Kauçuk San.ve Tic. A.Ş’nin Tarsus-Adana karayolu 7 inci km adresinde bulunan iş yerinde 28.08.2012 tarihinde iş kazası geçirdiğini ve sol elinde fonksiyon kaybı meydana geldiğini, maluliyetinden dolayı Tarsus İş Mahkemesinin 2017/70 esas sayılı dosyasında işyerine karşı tazminat davası açtığını, bu davadan alınan kusur raporunda işyeri Seçil Kauçuk San.ve Tic. A.Ş’nin %65 oranında kusurlu olduğunun tespit edildiğinin, bu tazminat davasında 11.01.2018 tarihli 1 nolu celse ara kararı gereğince SGK ya maluliyet durumundan dolayı iş göremezlik geliri bağlanması hususunda başvuru yapmasına karar verildiğini, bu nedenlerle sürekli iş göremezlik geliri bağlanmasını dava ve talep etmiştir,
II. CEVAP
Davalı kurum vekili cevap dilekçesinde; davacının 28.08.2012 tarihinde geçirdiği iş kazası ile ilgili 28.08.2012-16.02.2013 ve 25.12.2013-11.05.2014 tarihleri arasındaki istirahat raporlarına (iş göremezlik belgesi/sağlık kurulu raporu) istinaden davacıya 13.331,44 TL geçici iş göremezlik ödeneğinin ödendiğini, Kurum Kocatepe Sağlık Sosyal Güvenlik Merkezi(Kurum Sağlık Kurulu)’ nun 23.03.2015 tarihli ve 8367 sayılı kararında ilgilinin MKGKO (sürekli iş göremezlik derecesi)’nın %7,10 olduğunun belirtildiğini, sigortalının hakkında verilen karara itiraz etmesi sonucu dosyanın bir kez de Yüksek Sağlık Kuruluna gönderildiğini, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’ nun 10.07.2015 tarihli ve 53/8284 sayılı kararında da ilgilinin MKGKO (sürekli iş göremezlik derecesi)’nın %7,1 olduğunun belirtildiğinin, MKGKO (sürekli iş göremezlik derecesi)’nın %10’un altında olması nedeniyle Kurum mevzuatı gereği davacıya sürekli iş göremezlik gelirinin bağlanmadığının ve müfettiş raporunun düzenlenmediğini beyan etmekle haksız açılan davanın reddini talep etmiştir,
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı Seçil Kauçuk San. Tic. A.Ş. vekili istinaf dilekçesinde özetle: Davacı tarafından dava dilekçesinde ileri sürülen vakalar, yerinde ve gerçek durumla bir bağlantısının olmadığını, dava dilekçesinde ileri sürülen olay anlatım biçimi, kusur tanımlaması ve oranı, maluliyet oranına yönelik iddialarını kabul etmediklerini, olayın tamamen davacının kendi kusuru ve gerek okul eğitimi ve gerekse işyerinde aldığı eğitimlere uygun davranmaması sonucu ve ani bir şekilde geliştiğini, müvekkili firmanın olay sonrası tüm bildirimlerini yasal süresi içinde SGK ve kolluğa yaptığını, davacıya gerekli maddi ve manevi desteği de sağladığını, ayrıca davacı kaza sonrası ve Tarsus İş Mahkemesi 2014/70 Esas sayılı dosyasında iş kazası nedeni ile tazminat davası açmasına rağmen müvekkili şirket nezdinde çalışmaya devam ettiği ve 26.06.2018 tarihinde kendi isteği ile malulen emekli olarak müvekkili firmadan ayrıldığı, bu nedenle çalıştığı süre boyunca meslekte kazancının fiilen ve aynı şartlarda devam ettiğini, Adli Tıp Genel Kurulu 22.03.2016 tarihli raporunda Sosyal Sigorta Yüksek Kurulu’nun 2015/5892 Esas 53/8284 Karar sayılı dosyasından davacının %7,1 oranında iş gücü olduğuna ilişkin hususlarda değerlendirilmediği, Adli Tıp Kurumu tarafından verilen 22.12.2016 tarih ve 62160-1471 sayılı inceleme raporunu ve 29.03.2021 tarih ve 117962-3094 sayılı İnceleme raporunu kabul etmediklerini, zira incelemenin sadece evrak üzerinden herhangi bir fiziki muayene edilmeden yapıldığı, Bilirkişi raporları arasındaki tutarsızlık ve fiziki muayene yapılmamış olması nedeniyle yeniden Bilirkişi incelemesinin yapılmasının gerektiğini, davacının maluliyet oranı taraflarınca kabul edilmediği gibi kazanın meydana gelmesinde de asli kusurlu olan tarafın işçinin kendisinin olduğunu, davacının fiziki olarak kontrolünün yapılarak Adli Tıp Üst Kurulu tarafından yeniden rapor düzenlenmesinin gerektiğinin kanaatinde olduklarını, tüm bu sebeplerden dolayı yerel mahkeme tarafından verilen kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
Davalı kurum vekili istinaf dilekçesinde özetle: Müvekkili kurum kayıtlarının tetkikinden davacının 28.08.2012 tarihinde geçirdiği iş kazası ile ilgili 28.08.2012- 16.02.2013 ve 25.12.2013- 11.05.2014 tarihleri arasındaki istirahat raporlarına (iş göremezlik belgesi/sağlık kurulu raporu) istinaden davacıya 13.331,44 TL geçici iş göremezlik ödeneğinin ödendiğini, müvekkili kurum Kocatepe Sağlık Sosyal Güvenlik Merkezinin(Kurum Sağlık Kurulu) 23.03.2015 tarihli ve 8367 sayılı kararında ilgilinin MKGKO (sürekli iş göremezlik derecesi)’nin %7,10 olduğunun belirtildiğini, sigortalının hakkında verilen karara itiraz etmesi sonucu dosyanın bir kez de Yüksek Sağlık Kuruluna gönderildiği, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunun 10.07.2015 tarihli ve 53/8284 sayılı kararında da ilgilinin MKGKO oranının %7,1 olduğunun belirtildiği, MKGKO oranının %10’un altında olması nedeniyle kurum mevzuatı gereği davacıya sürekli iş göremezlik gelirinin bağlanmadığını ve müfettiş raporunun düzenlenmediğini, dolayısıyla müvekkili kurum tarafından yapılan tespit ve işlemlerin usul ve yasaya uygun olması sebebiyle davacının davasının reddine karar verilmesi gerekirken aksi yönde karar verilmiş olmasının usul ve yasaya aykırı olduğunu, ayrıca, sayın mahkemece harçlardan kurumun sorumluluğuna karar verilmiş ise de bilindiği üzere, davalı kurum harçtan muaf olduğundan kararın bu yönden de düzeltilmesini, tüm bu sebeplerden dolayı yerel mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bu açıklamalar altında; davalı Kurum ve davalı işverenin istinaf talepleri isabetsiz olup tarafların iddia ve savunmalarına, dosya kapsamına, hükmün dayandığı deliller ve kanuni gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde isabetsizlik görülmemesine göre davalı kurum ve davalı işveren tarafından yapılan istinaf taleplerinin Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı Seçil Kauçuk San Tic A.Ş. vekili dilekçesinde özetle: davacı tarafından dava dilekçesinde ileri sürülen vakalar, yerinde ve gerçek durumla bir bağlantısının olmadığını, dava dilekçesinde ileri sürülen olay anlatım biçimi, kusur tanımlaması ve oranı, maluliyet oranına yönelik iddialarını kabul etmediklerini, olayın tamamen davacının kendi kusuru ve gerek okul eğitimi ve gerekse işyerinde aldığı eğitimlere uygun davranmaması sonucu ve ani bir şekilde geliştiğini, müvekkili firmanın olay sonrası tüm bildirimlerini yasal süresi içinde SGK ve kolluğa yaptığını belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
Davalı Kurum vekili dilekçesinde özetle: Müvekkili kurum kayıtlarının tetkikinden davacının 28.08.2012 tarihinde geçirdiği iş kazası ile ilgili 28.08.2012- 16.02.2013 ve 25.12.2013- 11.05.2014 tarihleri arasındaki istirahat raporlarına (iş göremezlik belgesi/sağlık kurulu raporu) istinaden davacıya 13.331,44 TL geçici iş göremezlik ödeneğinin ödendiğini, müvekkili kurum Kocatepe Sağlık Sosyal Güvenlik Merkezinin(Kurum Sağlık Kurulu) 23.03.2015 tarihli ve 8367 sayılı kararında ilgilinin MKGKO (sürekli iş göremezlik derecesi)’nin %7,10 olduğunun belirtildiğini, sigortalının hakkında verilen karara itiraz etmesi sonucu dosyanın bir kez de Yüksek Sağlık Kuruluna gönderildiği, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunun 10.07.2015 tarihli ve 53/8284 sayılı kararında da ilgilinin MKGKO oranının %7,1 olduğunun belirtildiği, MKGKO oranının %10’un altında olması nedeniyle kurum mevzuatı gereği davacıya sürekli iş göremezlik gelirinin bağlanmadığını belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, iş kazasına bağlı maluliyetin tespiti ve iş göremezlik geliri bağlanması istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 5510 sayılı Kanun’un 95 inci maddesidir.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçeler yerinde görülmekle birlikte, Adli Tıp Kurumu ikinci Üst Kurulu’nun raporunda, 12.05.2014 tarihinden itibaren %23 oranında meslekte kazanma gücünü kaybetmiş sayılacağının belirtildiği dikkate alındığında, maluliyet başlangıç tarihini takip eden 1.6.2014 tarihinden itibaren gelir bağlanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirir.
3.Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370/2 nci maddesi gereğince verilen karar, düzeltilerek onanmalıdır.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının hüküm fıkrasına 1 inci fıkrasında yer alan “davacının sürekli iş göremezliğe girdiği 12.05.2014 tarihinden” ibarelerinin silinerek “davacının sürekli iş göremezliğe girdiği 12.05.2014 tarihini takip eden ay başı olan 1.6.2014 tarihinden..” ibaresinin yazılması suretiyle kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
15.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.