Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/306 E. 2023/456 K. 18.01.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/306
KARAR NO : 2023/456
KARAR TARİHİ : 18.01.2023

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
SAYISI : 2019/570 E., 2022/483 K.
KARAR : Kabul

Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen özel sağlık sunucusunda yapılan sağlık harcamalarının tahsili istemineilişkin davada yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı Kurum vekili dava dilekçesi ile davacının 23.04.2014 tarihinde geçirmiş olduğu ağır rahatsızlık nedeniyle Diyarbakır Eğitim Araştırma hastanesine kaldırıldığı, hastanede yapılan tetkikler sonucu müvekkil beyin kanaması geçirdiği ortaya çıktığı ve söz konusu hastanede çeşitli operasyonlar geçirdikten sonra yoğun bakıma kaldırıldığı daha sonra durumunun ağırlaşmasından dolayı görünen lüzum üzerine ve hastanedeki doktorların onayı ile Hastanenin özel ambulans uçağıyla Acıbadem …/… hastanesine nakledildiği, bu hastanede gördüğü tedavi karşılığında hastaneye 65.000,00 TL ödediğini belirterek 65.000 TL’nin 31.07.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Kurumdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili Kurum vekili davanın reddini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 15.01.2016 tarihli ve 2014/943 E. 2016/26 K. sayılı kararıyla, davacının davasının reddine, karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
Bozma Kararı
1.Mahkeme kararına karşı davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairemizin 12.12.2018 tarihli ve 2016/12460 E. 2018/10492 K. sayılı ilamında davacının sözleşmesiz sağlık sunucusu yerine tedavisinin sözleşmeli sağlık sunucusunda yapılmış olması halinde Sağlık Uygulama Tebliği çerçevesinde tedavi giderleri ödeneceğinden, sözleşmesiz sağlık sunucusunda yapmış olduğu tedavi giderlerinin de “acil hal” durumu aranmaksızın resmi tarife esas alınarak hesaplanması gerektiği gözetilerek, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği belirtilerek karar bozulmuştur.

B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının davasının kabulüne,

65.000,00 TL’nin davalıdan alınarak davacıya 31.07.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine, karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Kurum vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
1. Davalı Kurum vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğinden bahisle kararın temyizen bozulmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık,sigortalının özel sağlık sunucusunda yapılan sağlık harcamalarının tahsili istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile

2. 5510 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi ile 73 üncü maddesi hükümleridir.

3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan nedenlerle,
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,18.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.