Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/252 E. 2023/1160 K. 14.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/252
KARAR NO : 2023/1160
KARAR TARİHİ : 14.02.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1336 E., 2022/2234 K.
vekili Avukat …
DAVA TARİHİ : 22.06.2017
HÜKÜM/KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 41. İş Mahkemesi
SAYISI : 2017/155 E., 2021/57 K.

Taraflar arasındaki Kurum işleminin iptali ile ölüm aylığı bağlanması istemi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı Kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı kurumca, davacının yetim aylığının boşandığı eşi ile birlikte yaşadığının tespit edildiği gerekçesiyle kesildiğini, boşandığı eşiyle birlikte yaşamadığının tespit edilmesini, davacıya yeni başvuru tarihinden itibaren aylık bağlanmasını, yargılama giderlerinin davalı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP
Davalı Kurum vekili cevap dilekçesinde; husumet, derdestlik, hak düşürücü süre ve zaman aşımı definde bulunduklarını, davacının boşandığı eşiyle birlikte yaşadığının tespit edildiğini, kurum işleminin doğru olduğunu, davanın yerinde olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dinlenen kamu ve davacı tanık beyanları, adres bilgileri ve dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden davacının dava tarihi olan 22.06.2017 tarihi itibari ile boşandığı eşiyle birlikte yaşamadığı kanaatine varılarak, davanın kabulüne, davacının dava tarihi olan 22.06.2017 tarihi itibari ile yetim aylığı alma şartlarını taşıdığının tespitine, karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Kurum vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı Kurum vekili istinaf dilekçesinde; davacının eşiyle birlikte yaşadığının tespit edilmesi üzerine bağlanan aylıkların başlangıç tarihi itibariyle kesildiğini, davacının Kurum işleminin iptali için açtığı davanın mahkemece reddedildiğini, Yargıtay onamasından geçerek kesinleştiğini belirterek, Kurum işlemlerinde usulsüzlük bulunmadığından davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dosya kapsamına göre; 23.01.2008 tarihinden eşinden boşanan davacıya 01.02.2008 tarihinden itibaren hak sahibi kız çocuğu sıfatıyla ölüm aylığı bağlandığı, 31.07.2012 tarih 124 sayılı denetmen raporu uyarınca davacının boşanmış olduğu eşi … ile fiilen birlikte yaşadıklarının tespit edildiği gerekçesiyle aylıklarının kesildiği, kurum işleminin iptali için … 3. İş Mahkemesinde açılan davada mahkemenin 2012/368 E. ve 2013/630 K. sayılı kararı ile davanın reddine dair kararın Yargıtay 21. HD’nin 14.04.2014 tarih ve 2013/16344 E. ve 2014/7745 K. sayılı kararı ile onanarak kesinleştiği, davacının sonrasında müteaddit defalar aylık bağlanması için talep dilekçeleri verdiği, eldeki davanın ise dava tarihi olan 22.06.2017 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkin olduğu, her iki davada talep tarihlerinin farklı olası nedeniyle kesin hüküm oluşmadığı, Kurumun herhangi bir araştırma yapmaksızın önceki mahkeme kararını gerekçe göstererek talepleri reddettiği, uyuşmazlık konusu dönemde davacı ile eski eşinin mernis adreslerinin farklı olduğu, mahkemece tespit edilen kamu tanıkları ile davacı tanıklarının beyanlarından davacının eski eşini hiç görmedikleri, davacının kızının yanında kaldığı, eski eşinin ise önceki ikametlerinde oturmaya devam ettiğinin anlaşılması karşısında davanın kabulüne dair mahkemenin maddi vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi nin 1 numaralı alt bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Kurum vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı Kurum vekili, istinaf dilekçesi ile birebir aynı sebeplerle eksik incelemeye dayalı kararın bozulmasını istemiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, Kurum işleminin iptali ile ölüm aylığı bağlanması istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile 5510 sayılı Kanun’un 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 56 ıncı maddesinin ikinci fıkrası ve 96 ıncı madde hükümleridir.

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler ve özellikle, davacı ile boşandığı ikamet adreslerinden tespit edilen kamu tanıklarının ifadeleri, seçmen kayıtları, emniyet araştırması sonuçlarına göre, dosyada yer alan tüm bilgi ve belgelerin incelenmesinde kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

14.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.