Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/2441 E. 2023/3103 K. 27.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/2441
KARAR NO : 2023/3103
KARAR TARİHİ : 27.03.2023

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/983 E., 2022/2478 K.


HÜKÜM/KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 41. İş Mahkemesi
SAYISI : 2020/73 E., 2022/13 K.
Taraflar arasındaki hizmet tespiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı ve fer’i müdahil kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf talebinin esasdan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı fer’i müdahil kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili, davalı apartmanda 01.03.2002 tarihinde belirsiz süreli iş sözleşmesi ile kapıcılık hizmetine başladığı, görevini 04.04.2015 tarihine kadar kesintisiz olarak sürdürdüğü, iş sözleşmesinin haksız yere feshedildiği, apartmanda bahçesi dahil sürekli olmak üzere temizlik hizmetlerini yerine getirdiği, haftanın belirli günlerinde temizlik işleri ile birlikte apartmanın yıkanması, pazar günleri hariç olmak üzere her gün düzenli olarak çöplerin alınması hizmetlerinin yürütüldüğü, işe giriş ve sigorta işlemlerinin yapılmadığı belirtilerek; 01.03.2002-04.04.2015 tarihleri arasında davalı apartmanda sürekli olarak kapıcılık hizmeti yaparak çalıştığının saptanmasına, bu sürenin tamamının sigortalı hizmetten sayılmasına karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı … Apartmanı Kat malikleri adına yönetici cevap dilekçesinde; davacının gördüğü için kapsamının, pazar günü, dini ve milli bayramlar hariç her gün saat 19 civarında dairelerden çöp poşetlerini alıp sokaktaki yerine  koymak, haftada bir kez merdivenleri süpürmek, paspas atmak, giriş çamurlu ise hortumla yıkamak olduğu, ücretinin ise yerel adete göre 2015 yılı için daire başı 10-15 TL bulunduğu, bu işin süresinin yıl nazara alındığında ortalama günde 15 dakikayı asla geçmeyeceği, davacının bağımsız çalışan birisi olduğu, ortada bir işvereninin bulunmadığı, bu kapsamda mahallede 10 civarındaki apartmanın kendisi, kızları ve kocası ile temizliğini istediğin zaman yaptıkları, apartmanda 8 daire bulunduğu, hukuki ilişkinin hizmet akdi olarak değerlendirilemeyeceği, apartmanda bulunan dairelerin kombili olup kapıcı dairesinin bulunmadığı, davacının başka apartmanda oturduğu, dairelerin çarşı pazar işlerini ise hiçbir şekilde görmediği, bahçelerine kendilerinin baktığı, davacının apartmanda temizliğe başladığı tarihin ise iddia ettiği gibi 1.3.2002 değil 4.3.2005 olduğu belirtilerek, açılmış olan davanın reddini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk derece mahkemesi yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararında; davacının yapmakta olduğu işler ve bu işler için gerekli zaman aralığı dikkate alındığında, 8 daireden akşam çöplerin alınması haftada 6 gün için harcanan zaman diliminin günde yarım saat olacağı, haftada bir gün yapılmakta olan ortak alanların temizlenmesi işinin de 2 saat zaman alacağı, haftada 3 saat çöp toplama ve 2 saat temizlik olmak üzere 5 saat çalıştığı, Gelir-Gider defterinde “kapıcı” adına yapılan ilk ödeme tarihi olan 01.12.2004 tarihi ile “temizlik gideri” adı altında yapılan son ödemenin olduğu 02.04.2015 tarihleri arasında davacının davalı apartman işyerinde çalıştığı anlaşıldığından, hükme esas alınan 18.04.2021, 15.10.2018 tarihli asıl 10.10.2021 tarihli ek rapor doğrultusunda davanın kısmen kabulüne, davacı …’in davalı … Apartman Yönetimi iş yerinde kapıcılık hizmetleri kapsamında ay da 3 gün olmak üzere 01.12.2004- 02.04.2015 tarihleri arasında 372 gün çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verildi.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı ve fer’i müdahil kurum vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı temsilcisi istinaf başvurusunda; davanın açıldığı tarih itibariyle talebin zamanaşımına uğradığını, apartman yönetiminin tüzel kişiliğinin bulunmadığını, hizmet ilişkisi ve bağımlılık unsurunun bulunmadığını, davacının başka apartmanlarda da kapıcılık yaptığı yönündeki beyanların bu hususu doğruladığını ileri sürmüş ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

Feri müdahil kurum vekili istinaf başvurusunda; feri müdahil sıfatını taşıyan Kurumun yargılama gideri ve vekalet ücreti ile sorumlu tutulamayacağını, çalışma olgusunun yöntemince araştırılması gerektiğini ileri sürmüş ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararında; dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının davalıya ait işyerinden bildiriminin bulunmadığı, 30.01.2004 tarihli gider kaydında (Apartman temizlik ücreti …) adının yer aldığı, 01.12.2004 tarihinden itibaren (kapıcıya, temizlikçiye, temizlik malzemesi, temizlik, bina temizlik, bina temizliği, temizlik gideri, temizlik ücreti gibi) çeşitli adlar altında açıklamalarla yapılmış, miktar olarak birbirini takip eden ödemelerin kayda alındığı, ancak kime yapıldığının belirtilmediği, karar defterinde; 20.11.2004 tarihinde günlük çöplerin alınması ve ortak kullanım alanlarının temizliğinin yaptırılacağının, 24.6.2009 tarihinde “Bina temizliğine gelen şahsa 70 TL ödenmesine karar verildiği”, 8.5.2010 tarihinde “günlük temizlik ücretinin haziran 2010 itibariyle 80 TL’ye çıkarıldığının belirtildiği, temizliğin kim tarafından yapıldığına dair bilgi bulunmadığı, dinlenilen tanıklarının kapıcılık hizmetini veren kişinin davacı olduğunu doğruladıkları, yapılan keşif ve alınan bilirkişi raporlarına göre davalı apartmanın büyüklüğü ve yapılan işlerin niteliği dikkate alındığında tam zamanlı çalışmayı gerektirmeyeceği kanaatine varıldığından davanın kısmen kabulüne dair mahkemenin maddi vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla davalı temsilcisi ve feri müdahil Kurum vekilinin istinaf başvurularının 6100 sayılı HMK 353/1-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde fer’i müdahil kurum vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Fer’i müdahil kurum vekili, istinaf dilekçesi ile birebir aynı sebeplerle eksik incelemeye dayalı kararın bozulmasını istemiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının 01.03.2002- 04.04.2015 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 506 sayılı Kanun’un 79, 5510 sayılı Kanun’un 86 ncı maddeleridir.

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, dosyada yer alan tüm bilgi ve belgelerin incelenmesinde fer’i müdahil kurum vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

27.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.