Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/2102 E. 2023/2649 K. 16.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/2102
KARAR NO : 2023/2649
KARAR TARİHİ : 16.03.2023


MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2811 E., 2022/2482 K.


HÜKÜM/KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 22. İş Mahkemesi
SAYISI : 2021/594 E., 2022/157 K.

Taraflar arasındaki tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı sigortalı çalışanı davalı …’in işyerinde çalışırken geçirdiği iş kazası sonucu davalı Kurum tarafından %20.2 oranında sürekli iş göremez olduğuna karar verilerek gelir bağlandığını, aleyhine açtığı maddi-manevi tazminat davasında ise itirazlar sonucu yapılan inceleme sonucu sürekli iş göremezlik oranının %6.3 olarak belirlendiğini, sonradan tespit edilen düşük işgöremezlik oranına göre işlem yapılması için davalı Kuruma yaptığı başvurunun reddi üzerine eldeki dava ile sürekli iş göremezlik oranının tespitini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP
Davalı Kurum vekili, davalının iş kazasına bağlı olarak sürekli iş göremezlik oranını %20,2 olarak belirlendiğini, kurumun 5510 sayılı Kanun’un 95 inci ve 59 uncu maddelerine göre işlem yapmış olup işlemde yasaya aykırılık bulunmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı … vekili, davada zamanaşımının dolduğunu, tazminat davasında hazır bulunan davacı vekilinin, kurum tarafından belirlenen %20,2 lik maluliyet oranına uzun bir süre itiraz etmediğini, mahkemece de bu oran üzerinden hesap raporu alındığını, ancak daha sonra önceki ara karar ve işlemlere rağmen dosyanın Adli Tıp Kurumuna gönderildiğini, ATK’nun maluliyete ilişkin değerlendirmelerinin hatalı olduğunu, Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre davacının ampüstasyonu için öngörülen ağırlık ölçüsü 24 olup yaş ve arıza ölçüsüne göre meslekte kazanma gücü kaybı oranının %20,2 olarak belirlendiği, aynı yönetmelikte Adli Tıp Kurumuna oransal hesaplama yetkisi verilmediğini, yönetmeliğe aykırı işlem yapıldığını, davalı tarafça bu orana itiraz edilmemekle oranın kesinleştiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.

III.İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Davanın kabulüne, davalıların 19.02.2009 tarihinde davacı şirket bünyesinde geçirmiş olduğu iş kazasına bağlı olarak %6,3 oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiğinin tespitine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B.İstinaf Sebepleri
Davalı Kurum vekili, davacı tarafından davadan önce kuruma başvurulmadığını, 5510 sayılı Kanun’un 25, 95 ve 59 uncu maddelerine göre işlem yapılmış olup, kurum raporlarının aksi sabit oluncaya kadar geçerli olduğunu, kurum işlemlerinde hata olmadığını, kurum aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilemeyeceğini beyanla istinaf başvurusunda bulunmuştur.

Davalı … vekili, kararın … 3. İş Mahkemesinin 2014/943 Esas sayılı dosyasına dayandırıldığını, tek bir delil toplanmadan hiçbir inceleme yapılmadan karar verildiğini, davalı müvekkili hakkında SGK tarafından belirlenen %20,2 lik maluliyet oranının kesinleştiğini, davacı şirketin en başından bu yana davayı takip etmekte olup kusur ve maluliyet oranı kesinleştikten ve hatta ıslah yapıldıktan sonra orana itiraz ettiğini, zamanaşımı itirazlarının dikkate alınmadığını, davada zamanaşımının dolduğunu, tazminat davasında hazır bulunan davacı vekilinin, kurum tarafından belirlenen %20,2lik maluliyet oranına uzun bir süre itiraz etmediğini, mahkemece de bu oran üzerinden hesap raporu alındığını, ancak daha sonra önceki ara karar ve işlemlere rağmen dosyanın Adli Tıp Kurumuna gönderildiğini, ATK’nun maluliyete ilişkin değerlendirmelerinin hatalı olduğunu, Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre davacının ampüstasyonu için öngörülen ağırlık ölçüsü 24 olup yaş ve arıza ölçüsüne göre meslekte kazanma gücü kaybı oranının %20,2 olarak belirlendiği, aynı yönetmelikte Adli Tıp Kurumuna oransal hesaplama yetkisi verilmediğini, yönetmeliğe aykırı işlem yapıldığını, davalı tarafça bu orana itiraz edilmemekle oranın kesinleştiğini, 8 yıldır süren iş kazası dosyası henüz yerel mahkemede bile sonuçlanmayan davalı işçinin bir de açılmasına sebebiyet vermediği bir dava nedeni ile vekalet ücreti ödemeye mahkum edildiğini, vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğini belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davalı …’in, davacı nezdinde çalışırken 19.02.2009 tarihinde iş kazası geçirdiği, Bölge Sağlık Kurulu tarafından sürekli iş göremezlik oranının %20,2 olarak belirlendiği, kazalı işçi tarafından … 3. İş Mahkemesinin 2014/943 Esas sayılı dosyası ile iş kazası sebebiyle tazminat davası açıldığı, iş bu dosyada davalı işverenin sürekli iş göremezlik oranına itirazı üzerine mahkemece dosyanın Yüksek Sağlık Kuruluna gönderildiği, oranın değişmediği, davalının itirazı üzerine bu kez dosyanın Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kuruluna gönderildiği, 02.03.2020 tarihli raporda, geçici iş göremezlik süresi sonundan itibaren sağ el 1. Parmak uç kısım amputasyon arızası nedeniyle olay tarihinde yürürlükte olan Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Tespit İşlemleri Yönetmeliği hükümlerine göre kazalının %6,3 oranında meslekte kazanma gücünü kaybetmiş sayılacağının belirtildiği, oluşan çelişki giderilmek üzere bu kez dosyanın Adli Tıp Kurumu İkinci Üst Kuruluna gönderildiği, 24.12.2020 tarihli raporda aynı yönetmelik hükümlerin göre meslekte kazanma gücü kayıp oranının %6,3 olarak belirlendiği, Mahkemenin maluliyetin tespiti yönünde dava açmak üzere süre verdiği, huzurdaki davanın açıldığı, Adli tıp Kurumu 3.İhtisas Kurulu ve 2.Üst Kurul kararlarında oranın değişme sebebinin açıkça belirtildiği, işgöremezlik oranının tespiti davalarının bir zamanaşımına veya hak düşürücü süreye tabi olmadığı, Adli Tıp Kurumu raporlarının birbirini teyit eden raporlarına göre davalının kaza sebebiyle işgöremezlik oranının %6,3 olduğu,davada haksız çıkan tarafların yargılama giderleri ve vekalet ücretinden sorumlu oldukları, mahkeme kararının yerinde olduğu anlaşılmakla istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalılar vekilleri istinaf gerekçeleri ile temyiz isteminde bulunmuştur.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık sürekli iş göremezlik oranın tespiti istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile

2. 5510 sayılı Kanun’un 14 üncü maddesi

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı… Turistik Tesis İşletme ve Konaklama Tesisleri A.Ş. vekili ve davalılar vekilleri tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

16.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.