Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/1491 E. 2023/3465 K. 30.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/1491
KARAR NO : 2023/3465
KARAR TARİHİ : 30.03.2023

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/3080 E., 2022/2396 K.
KARAR : Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 20. İş Mahkemesi
SAYISI : 2022/21 E., 2022/573 K.

Taraflar arasındaki 1479 sayılı Kanun’a tabi Bağ-Kur sigortalılık süresinin tespiti istemli davadan dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair karar verilmiştir.

Kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlenildikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I.DAVA
Davacı vekili özetle; davacının şirket ortağı olduğu dönem olan 04.08.1997 – 30.10.2000 tarihlerine ilişkin sigortalılık süresinin tespitini talep etmiştir.

II.CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; 1479 sayılı Bağ-Kur Kanununda geçmiş günlerdeki sigortalılığın tespitine yönelik yasal düzenleme olmadığını, Bağ-Kur hizmetlerinin borçlanılması ile ilgili çeşitli dönemlerde çeşitli yasalar konulduğunu, sigortalı olarak kayıt ve tescili bulunmak koşulu ile vergi dairelerine kayıtlı olarak kendi nam ve hesaplarına bağımsız çalıştıklarını belgeleyen sigortalıların bu kanunlarda öngörülen sürelerde borçlanabileceklerini, süresinde borçlanılmayan veya borçlanılıp ödenmeyen sürelerin tekrar borçlanılmasının veya dava yoluyla tespit edilmesinin mümkün olmadığını, savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

III.İLK DERECE MAHKEME KARARI
İlk derece mahkemesi kararında özetle; “Davacının davasının kabulü ile; davacının 04.08.1997-03.10.2000 tarihleri arasında 1479 sayılı Kanun kapsamında zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmiştir.

IV.İSTİNAF
A.İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kurum vekili istinaf yoluna başvurmuştur.

B.İstinaf Sebepleri:
Davalı kurum vekili istinaf dilekçesinde özetle; Kuruma başvuru bulunmadığını, davacının süresinde müracaatı ve borçlanma talebi bulunmadığını, Kurumun dava açılmasına sebebiyet vermediğini, aleyhine vekalet ücreti ve yargılama giderine hükmedilemeyeceğini belirterek mahkeme kararının kaldırılmasını istemiştir.

C.Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

V.TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davalı kurum vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı kurum vekili istinaf sebepleri doğrultusunda temyiz talebinde bulunmuştur.

C.Gerekçe
1.Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava 1479 sayılı Kanun’a tabi Bağ-Kur sigortalılık süresinin tespitine ilişkindir.

2.İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 1479 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesi ve geçici 18 inci maddesi.

3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kurum vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle,
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

30.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.