Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/1428 E. 2023/2189 K. 08.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/1428
KARAR NO : 2023/2189
KARAR TARİHİ : 08.03.2023

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
HÜKÜM/KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Adana 1. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki asıl ve birleşen hizmet tespiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davacı, davalı site yönetimi ve fer’i müdahil Kurum vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı, feri müdahil Kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlenildikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I.DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının 33 yıldır davalı iş yerinin kapıcı dairesinde oturduğunu, önceleri annesinin kapıcılık yaptığını, annesinin başka bir iş yapması sebebiyle 23 yıldır apartmanın kapıcılık işlerini davacının yürüttüğünü, davalı yönetimin 20.04.2015 tarihinde kapıcı dairesini boşaltmasını veya kira karşılığı oturması için bildirimde bulunduğunu, davacının davalı apartmanda çöpleri topladığını, haftada bir kez merdivenleri yıkadığını, apartman sakinlerin alışverişlerini yaptığını, çocuklarını bırakan ailelerin çocuklarına baktığını belirterek davacının 23 yıldır kapıcı olarak çalıştığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.

II.CEVAP
1.Davalı vekili; davacının apartmanda fiili çalışmasının bulunmadığını, akşamları yarım saat çöp atmak ve 15 günde bir hafta sonları 1 saat apartman temizliği görevi olan kişinin davacının annesi … olduğunu, davacının 15-16 yaşında kaçarak evlilik yaptığını, çocuğu okul çağına geldiğinde daha iyi bir okula gitmesi için ikametgahını annesinin evinde gösterdiğini, davacının eşinin işsiz kalması nedeniyle annesiyle yaşamaya başladığını, davacının annesinin apartmanın işlerini yaparken davacının ona yardım etmesinin çalışma olarak değerlendirilemeyeceğini belirterek davanın reddini savunmuştur.

2.Feri Müdahil vekili; davacının Kurumda tescil bilgisinin bulunmadığını, çalışma olgusunun yazılı belge ile kanıtlanması gerektiğini, yazılı belgeye dayanmayan bu tür davalarda tanık beyanına dayanılamayacağının Yargıtay kararlarında yer aldığını, tanık dinlenecekse aynı iş yerinde sigortalı çalışmış ve kuruma bildirilmiş kişiler olması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.

III.İLK DERECE MAHKEME KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava ve Mahkememiz dosyasıyla birleşen Adana 1. İş Mahkemesinin 2017/237 Esas sayılı davanın kısmen kabulü, kısmen reddi ile davacının davalı apartman iş yerinde kısmi zamanlı olarak 01.07.1994-20.04.2015 tarihleri arasında toplam 997 gün süre ile asgari ücret ile çalıştığının tespitine, bu dönemde 997 günün kuruma eksik bildirildiğinin tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiştir.

IV.İSTİNAF
A.İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf yoluna başvurmuştur.

B.İstinaf Sebepleri
Feri Müdahil Kurum vekili istinaf dilekçesinde; davacının hizmet akdine bağlı çalışması da bulunmadığını, annesine yardım mahiyetinde oluğunu, davacının çalışmasının bildirilmesi davalı işverenin yükümlülüğünde olduğunu, davacının dava konusu dönemde davalı işyerinde sürekli ve aralıksız olarak fiilen çalıştığını yazılı delil ile ispatlaması gerektiğini, dava konusu dönemde davacının aralıksız ve sürekli çalışması somut olarak ispatlanamadığını, mahkemece eksik inceleme ve hatalı değerlendirme neticesinde hüküm kurulduğunu belirterek kararı istinaf etmiştir.

C.Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı …’in kapıcılık hizmetinin kızı … tarafından verildiğini beyan etmesi, ayrıca dava konusu dönemin bir kısmında …’in tam zamanlı başka bir işte sigortalı olarak çalışmış olması dikkate alındığında bu fiili çalışmanın davacı tarafından yapıldığının kabulünün gerektiği, tanık anlatımlarına göre, davacının yaptığı işin kısmi süreli olduğu ve mahkemece belirlenen hizmet süresinin yapılan işin niteliğine uygun düştüğü anlaşıldığından ilk derece mahkemesi kararı usul ve yasaya uygun bulunmuş ve davacı vekili, davalı site yönetimi vekilinin ve fer’i müdahil Kurum vekilinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

V.TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde feri müdahil Kurum vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Feri Müdahil Kurum vekili; istinaf gerekçeleri ile kararın bozulmasını istemiştir.

1.Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava; hizmet tespiti istemine ilişkindir.

2.İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri ile 506 sayılı Kanun 79 uncu, 5510 sayılı Kanun 86 ıncı maddesi hükümleridir.

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup feri müdahil Kurum vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle,
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
08.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.