Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2023/10809 E. 2023/10433 K. 30.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/10809
KARAR NO : 2023/10433
KARAR TARİHİ : 30.10.2023

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/515 E., 2023/720 K.
HÜKÜM/KARAR : Karar verilmesine yer olmadığına
İLK DERECE MAHKEMESİ : Samsun 3. İş Mahkemesi
SAYISI : 2020/328 E., 2021/481 K.

Taraflar arasındaki rücuan tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı Kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulüne, İlk Derece Mahkemesi’nin kaldırılmasına ve yeniden karar vermek suretiyle davanın konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 4.07.2023 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (3) üncü alt bendi uyarınca kesin olduğu gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi; temyiz konusu kararın, 6100 sayılı Kanun’un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (3) üncü alt bendi uyarınca kesin olduğu gerekçesiyle davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin reddine yönelik Samsun Bölge Adliye Mahkemesinin 04.07.2023 tarihli ek kararına ilişkindir.
Bölge adliye mahkemelerinin, yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemelerinin görev ve yetkisi hakkında verdikleri kararlar ile yargı yeri belirlenmesine ilişkin kararları, 6100 sayılı Kanun’un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin üç numaralı alt bendi uyarınca kesin olup aynı Kanun’un 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi uyarınca temyiz edilemez.
Dosya içeriğine göre davacı Kurum vekili yönünden temyize konu edilen miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari kesinlik sınırı olan 238.730,00 TL’nin altında kalmaktadır.
Temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen ek karar, yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Samsun Bölge Adliye Mahkemesince verilen 04.07.2023 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
30.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.