Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2022/14369 E. 2023/201 K. 11.01.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/14369
KARAR NO : 2023/201
KARAR TARİHİ : 11.01.2023

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
SAYISI : 2019/587 E., 2021/1076 K.
DAVALILAR : 1- … Apartmanı Kat Maliklerini Temsilen Apt.
Yöneticisi … vekili Avukat …
2- …
vekili Avukat …
DAVA TARİHİ : 14.08.2015
KARAR : Kabul
Yöneticisi … vekili

Taraflar arasındaki hizmet tespiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

İlk derece mahkemesi kararı davalı … Ap. Yöneticiliği vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne ve duruşmanın düzenlendiği 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin davalı apartman yönetiminde 01.05.2005-09.10.2012 tarihleri arasında kesintisiz olarak ve tam gün kapıcılık hizmeti yaptığını, ancak davalı apartman yönetiminin müvekkilinin çalışmalarını SGK ya bildirmediğini, belirterek anılan sürelerde hizmetinin tespitini talep etmiştir.

II. CEVAP
1.Davalı … Apartmanı vekili cevap dilekçesinde, davacı yanın eşi ile birlikte sözü edilen apartman dairesine yerleşmişlerse de dava dilekçesinde iddia edildiği gibi bir görevi ve çalışmasının olmadığını, geceleri bir barda çalışıp gündüzleri evde olan davacının eşi kapıcılık görevleri yaptığından, davacı yanın gerçek ve fiili çalışması söz konusu olmadığını, kabul anlamında olmamakla birlikte davacı yanın çalışmalarının sigortalı hizmete esas kabul edilse dahi, ayda 30 gün üzerinden tam gün olmayacağının belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

2.Davalı kuruma usulüne uygun tebligat yapılmasına rağmen cevap dilekçesini sunmamıştır.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 22.12.2015 tarihli ve 2015/73 E. 2015/187 K. sayılı kararıyla; davanın kabulü ile davacının davalı iş yerinde hizmet akdine dayalı olarak ayda 30 gün üzerinden 01.05.2005-09.10.2012 tarihleri arasında prime esas asgari ücret ile çalıştığının tespitine, karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
Bozma Kararı
1.Mahkeme kararına karşı davalı SGK vekili ile davalı … apt. yöneticiliği vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairemizin 17.04.019 tarihli ve 2016/17555 E. 2019/3580 K. sayılı ilamında; davalı apartman yönetimine ait dava konusu dönemle ilgili gelir-gider ve karar defteri gibi kayıtlar getirtiilerek bu kayıtlar üzerinde davacının işe alınması, işten çıkarılması, varsa davacıya yapılan ödemeler vb. konularda inceleme yapılması, civar apartmanlarda uzun yıllar oturan komşu ya da yakın yerlerde kayıtlara geçmiş çalışanlar (diğer apartmanların kapıcıları, komşu market ve bakkal işleten ve çalışanları) ile davacının bu çalışmalarını bilebilecek durumda olan mahalle muhtarı veya azaları tespit edilip tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulması, çalışmanın varlığı, süresi ve sürekliliği ile çalışmanın varlığı halinde kısmi ya da tam gün olup olmadığı da belirlenip, tartışılarak, çalışmasının kısmi süreli çalışma olduğunun anlaşılması halinde, gerektiğinde uzman bilirkişi görüşü alınmak suretiyle, hükme konu dönem içinde bir günde kaç saat çalışmış olabileceğinin tespitinin sağlanması gerektiği gerekçesiyle karar bozulmuştur.

C. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; “…bozma kararına uyularak davalı apartmana ait kayıtlar getirtilmiş, davacının bulunduğu mahallenin muhtar ve azaları tanık olarak dinlenmiş, gerekli araştırmalar yapılmıştır. Dinlenen mahalle muhtarı davacıyı tanımadığını beyan etmişse de davalı apartmanın bulunduğu mahallenin nüfusunun kalabalık olduğu, bu sebeple tanımasının mümkün olamayacağı, buna göre bildirilen tanıklar ve apartman kayıtlarına itibar edilmesi gerektiği, apartman kayıtları ve dinlenen tanıkların beyanlarından davalı apartmandaki kaloriferlerin davacı tarafından yakıldığı, davacının davalı apartmanda 31 adet dairenin bulunduğu, ayrıca büyük bahçesinin temizliğinin davacı tarafından yapıldığı, apartmanın büyüklüğünden ve tanıkların beyanlarından davacının kısmi süreli çalışmasının mümkün olmadığı kanaatine varılmış…” gerekçesiyle,davanın kabulüne, davacının davalı iş yerinde hizmet akdine dayalı olarak ayda 30 gün üzerinden 01.05.2005-09.10.2012 tarihleri arasında prime esas asgari ücret ile çalıştığının tespitine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı apartman yöneticiliği vekili tarafından temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı apartman yöneticiliği vekili temyiz dilekçesinde, dosya kapsamından davacının kısmi çalışma yaptığı anlaşıldığı halde, mahkemece bu konuda uzman bir bilirkişi görüşü alınmadan, tam gün çalışma varmış gibi hüküm kurulduğunu, eksik araştırmaya dayalı hüküm kurulduğunu, belirterek mahkemece verilen kararın bozulmasını talep etmiştir.

C. Gerek
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının 01.05.2005-09.10.2012 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri,

2. 506 sayılı Kanunun 79 uncu maddesi ile 5510 sayılı Kanun’un 86 ncı maddeleridir.

3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; davalı apartman yöneticiliği vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı … apartmanı yöneticiliği vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,

11.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.