YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/12059
KARAR NO : 2022/15231
KARAR TARİHİ : 30.11.2022
Mahkemesi :İş Mahkemesi
No :
Dava, davalılardan işverene ait olan işyerinde Nisan 1995 -15.01.2007 tarihleri arasında taksi şoförü olarak çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda ilâmda belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79/10. maddesidir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak karar verilmiş ise de uyulan bozma ilamının gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir.
Mahkemece, öncelikle davacının hangi dönemde davalının hangi aracı ya da araçlarında çalıştığı ile bu çalışmasının şoför ya da kiracı olup olmadığı açıklattırılmalı, hangi dönemde hangi araçta çalıştığı hususu belirlendikten sonra bu dönemlere ilişkin davacı çalışmalarını bilen aynı taksi durağında ve aynı hatta çalışan dolmuş şoförleri usulünce tespit edilerek dinlenmeli, özellikle bu dönemlerde davacının çalıştığı taksinin akşamları davalıya teslim edilip edilmediği hususu üzerinde,aradaki ilişkinin kira ilişkisi olup olmadığının belirlenmesi için durulmalı,taraflar arasında ki … C.Başsavcılığının E.2008/21526 sayılı soruşturmasında davalının. bir dönem davacının yanında şoför olarak çalıştığı yönündeki beyanı da dikkate alınarak bu dönemin hangi dönem olduğu üzerinde de durulmalı,öte yandan davacının ekmek, pasta, unlu mamuller perakende ticareti konulu 14.05.2004-31.12.2004 arası vergi mükellefiyeti ile Kurum tarafından bildirilen 01.04.2003-23.07.2010 tarihleri arasında 2926 sayılı yasa kapsamında sigortalılığı da değerlendirilmek suretiyle uyuşmazlık konusu husus, hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak biçimde çözümlenip; deliller hep birlikte değerlendirilip takdir edilerek, sonucuna göre karar verilmesi gerekir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 30.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.