Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2021/11874 E. 2023/2222 K. 08.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/11874
KARAR NO : 2023/2222
KARAR TARİHİ : 08.03.2023

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/120 E., 2021/1676 K.
vekili Avukat …
DAVA TARİHİ : 06.01.2017
HÜKÜM/KARAR : Esastan red
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kocaeli 6. İş Mahkemesi
SAYISI : 2017/10 E., 2019/567 K.

Taraflar arasındaki iş kazasına dayalı maddi ve manevi tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I.DAVA
Davacı vekili; müvekkilinin, 19.02.2015 tarihinde davalı işverene ait işyerinde CNC makinası ile çalıştığı sırada iş kazası geçirdiğini, halen net 1.500,00 TL ücret ile sigortalı olarak çalıştığını, % 45,2 oranında malul kaldığını, hayatını zor idame eder hale geldiğini belirterek, davalıdan maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.

II. CEVAP
Davalı vekili; kusur tartışmasına girmeden önce davacının tüm tedavi masraflarının karşılandığını, kusurlarının bulunmadığını, davacının ihmalkar davrandığını, davacının tüm maddi zararlarının karşılandığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dosya içerisindeki deliller ve bilirkişi raporları uyarınca, “Davanın kabulü ile ;
Talep ile bağlı kalınarak, 235.004,48 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 19/02/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte,
30.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 19/02/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ” dair hüküm kurulmuştur.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; davacının tüm tedavi giderlerinin işveren tarafından karşılandığını, hastane, tedavi, ilaç, rehabilitasyon gibi sağlık harcamaları olarak 87.865,38 TL ödendiğini, kaza sonrasında davacının daha rahat olan kantar bölümünde iş yeri hekiminin görüşü doğrultusunda görevlendirildiğini, kazanın meydana gelmesinde kusurlarının bulunmadığını, makinenin sürekli arızalı olduğuna dair iddiaların asılsız olduğunu, kazanın meydana geldiği makinenin arıza vermesinin nedeninin davacının sorumlu olduğu makinenin temizliğini sürekli olarak yapmaması olduğunu, aksi kabul edilse dahi davacının bu konuda ihmalkar davrandığını, makineyi kapatıp müdahale etmesi gerektiğini, davacının bu şekilde davranması gerektiğini bilebilecek kıdem ve tecrübeye sahip olduğunu, ifa amacı ile yapıldığı belli olan ödemelerin tazminattan indirilmediğini, davacının sürekli iş göremezlik oranının %45,2 olarak kabul edilmesine rağmen bu oranın kesinleşmediğini, bilirkişinin raporunda kurumca bağlanacak gelirin değişebileceğinden bahsedildiğini, gerçek zarar için kurumca bağlanacak gelirin ilk peşin sermaye değerinin kesin olarak tespit edilmesi gerektiğini, hesap raporunda kusur oranı %70 olmasına rağmen pasif dönemde kusur oranının %80 olarak belirtildiğini, hesaplamanın yanlış olduğunu, sağlık harcamalarının da maddi zarar kavramına dahil olduğunu, tanık beyanlarının alınan kusur raporunda dikkate alınmadığını, tanıkların arıza durumunda işverenin müdahaleye izin vermediği ve bakım personeli çağrıldığına dair beyanlarının dikkate alınmadığını belirterek, kararın bozulması için istinaf kanun yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararında, kusura ilişkin hükme esas alınan bilirkişi raporunun yerinde olduğu, sağlık ve tedavi ihtiyaçları için yapılan yardımların tazminatın ifası niteliğinde olmadığı, hesaplama tablosu yönünden açık bir istinafın bulunmadığı, maluliyet oranına yargılama safhasında itiraz edilmediği, maddi tazminata ilişkin ek raporun yerinde olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar etmekle birlikte, sürekli iş göremezlik oranına süresinde itiraz ettiklerini belirterek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, iş kazasına maruz kalan sigortalının maddi ve manevi tazminata hak kazanıp kazanamadığına ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 50, 51, 54, 55, 56 ve 417 inci maddeleri, 5510 sayılı Kanun’un 13 ve 16 ncı maddeleri ile 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunun 4 üncü maddesi

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz harcının ilgiliden alınmasına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

08.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.