Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2021/11596 E. 2021/16829 K. 29.12.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/11596
KARAR NO : 2021/16829
KARAR TARİHİ : 29.12.2021

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemece uyulan önceki bozma ilamında “Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden; davacının prim borçlusu şirkete hisse devir almak suretiyle 28.12.2005 tarihinde ortak olduğu, 30.03.2006-19.09.2007 tarihleri arasında temsil ve ilzam yetkisi olduğu, temsil ve ilzam yetkisinin sona erdiği tarihten sonra da ortaklığının devam ettiği anlaşılmaktadır. Tahakkuk ve vade dönemlerinde temsil ve ilzam yetkisi olan kişi bu dönem borçlarından sorumlu olacağından, somut olayda; davacının 2006/2 ve 3’ncü aylar ve 2007/8 aylar borçlarından da müteselsilen tam olarak sorumludur.
Mahkemece, öncelikli olarak davaya konu alacakların prim borçlusu şirketten tahsil imkanı olup olmadığı araştırılmalı, tahsil imkanı olmadığının anlaşılması halinde; devir öncesi borçlardan da devir edenle birlikte müteselsil sorumluluğu olduğundan, temsil ve ilzam yetkisinin ve tam olarak sorumluluğunun olduğu dönemler dışındaki diğer dönemlerin tamamından hisse oranında sorumlu olacaktır.”şeklinde detaylı ve yol gösterici açıklama yapılarak karar bozulmuştur.
Bozma ilamında belirtildiği üzere davacının, 2007/8. ayından tam sorumlu olduğu gözetilmeksizin hissesi oranında sorumluluğuna karar verilmesi ile %40,621 hissesi oranında ortak olduğu dönemin maddi hata ile %40,421 oranı üzerinden değerlendirilmesi suretiyle verilen kısmen kabul kararı usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hükmün 3. bendinde yer alan “297.509,83 TL” ibaresi silinerek yerine “298.717,98 TL” ve “482.728,67 TL” ibaresi silinerek yerine “484.169,62 TL” ibaresinin,
4. bendinde yer alan “183.645,07 TL” ibaresi silinerek yerine “182.436,92 TL” ibaresinin ve “460.172,88 TL” ibaresi silinerek yerine “458.731,93 TL” ibarelerinin,
8. bendinde yer alan “285,00TL” ibaresi silinerek yerine “256,63 TL” ibaresinin,
9. bendinde yer alan “20,75 TL” ibaresi silinerek yerine “22,81 TL” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 29.12.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.