Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2020/5016 E. 2021/7021 K. 26.05.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/5016
KARAR NO : 2021/7021
KARAR TARİHİ : 26.05.2021

Mahkemesi : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesi

Dava, ödeme emirlerinin istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle asıl ve birleşen davanın reddine dair verilen karara karşı taraf vekillerince istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince istinaf istemlerinin ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı ve davalı Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Onama Kararları” başlıklı 370. maddesinde; “Temyiz olunan kararın, esas yönünden kanuna uygun olup da kanunun olaya uygulanmasında hata edilmiş olmasından dolayı bozulması gerektiği ve kanuna uymayan husus hakkında yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde Yargıtay’ın, kararı düzelterek onayabileceği ile karar, usule ve kanuna uygun olup da gösterilen gerekçenin doğru bulunmaması halinde, gerekçenin değiştirilerek ve düzeltilerek onanacağı” belirtilmiştir.
Dosya kapsamına göre, asıl ve birleşen davada lehine karar tesis edilen davalı Kuruma asıl ve birleşen dava için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken; tek vekalet ücretine hükmedilmesi; usul ve yasaya aykırı olup,bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370. maddesi gereğince verilen karar, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: İstanbul Anadolu 19. İş Mahkemesi kararının; hüküm fıkrasının 4 nolu bendi silinerek yerine; “Asıl dava yönünden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT uyarınca 2,180,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine; birleşen dava yönünden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT uyarınca 2,180,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine,”şeklinde yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 26.05.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.