Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2020/1919 E. 2020/4393 K. 15.09.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/1919
KARAR NO : 2020/4393
KARAR TARİHİ : 15.09.2020

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 2926 sayılı Kanun ile 5510 sayılı Kanun’un 4,b/4. maddesi kapsamında tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti ve 6111 sayılı Kanun kapsamında yapılandırmadan faydalandırılması istemine ilişkindir
Mahkemece, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
6100 sayılı HMK’nun “yargılama giderlerinin kapsamı” başlığını taşıyan 323. maddesinde yargılama giderlerinin hangi kalemleri kapsadığı tek tek sayılmış, “yargılama giderlerinden sorumluluk” başlığını taşıyan 326. maddede “kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği,” “yargılama giderlerine hükmedilmesi” başlığını taşıyan 332. maddesinde ise “yargılama giderlerine, mahkemece resen hükmedileceği, yargılama gideri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümün hüküm altında gösterileceği,” hüküm altına alınmıştır. Yine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 5.maddesinin birinci fıkrasına göre hangi aşamada olursa olsun, dava ve icra takibini kabul eden avukat, tarife hükümleri ile belirlenen alacağın tümüne hak kazanacaktır. Kaldı ki ilgili tarifede, hangi hallerde tarife hükümlerinden daha azına hükmedileceğine ilişkin nedenler de bir bir sayılmıştır.
Yukarıdaki bilgiler ışığında, mahkeme davanın kısmen kabulünde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, davacı ve davalı vekili lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde belirtilen maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, eksik vekalet ücretine hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 4 ve 5. bendlerinde yer alan “1.700,00 TL” ibaresi ayrı ayrı silinerek yerine “3.400,00TL” ibaresinin ayrı ayrı yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 15/09/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.